Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan Part 8

[abkhlabhi]

http://www.tubetamil.com/view_video....5deb3bdb750dce

[Plum]

One Q: What happened in the hamsadhwani function? Did anyone apologise? If no one else, atleast the man being honoured - who presumably MUST have seen the invitation - did he voice out?

[abkhlabhi]

“காதலிக்க நேரமில்லை“(1964). புத்தகத்திலிருந்து சிறு பகுதி…......

பரணி ஸ்டூடியோவில் ஷூட்டிங் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, ஒரு காட்சி முடிந்து, அடுத்த காட்சிக்காக லைட் அட்ஜெஸ்ட்மண்ட் நடந்து கொண்டிருந்தது. நானும் (sridhar) சிவாஜியும் எதிரெதிரே உட்கார்ந்து, பேசிக் கொண்டிருந்தோம். ஸ்டுடியோவில் நுழைவாயிலை நோக்கியபடி உட்கார்ந்திருந்த எனக்கு திடீரென்று ஒரு அதிர்ச்சி.கேட்டை திறந்து கொண்டு திமுதிமுவென ஐம்பது, அறுபது இளைஞர்கள் உள்ளே நுழைந்து எங்களை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தனர்.



அடுத்தாற்போல் அந்த கூட்டத்துடன் வந்துகொண்டிருந்த மனிதரைப் பார்த்தவுடன் மேலும் அதிர்ச்சி.”அண்ணே திரும்பிப் பாருங்க. எம்.ஜி.ஆர். ஐம்பது அறுபது பேரோட வந்துகிட்டு இருக்காரு” என்றேன். திரும்பிப் பார்த்த சிவாஜிக்கும் எம்.ஜி.ஆர். ஏன் இப்போது, இத்தனை பேருடன் இங்கே வருகிறார் என்று புரியவில்லை. இதற்குள் எம்.ஜி.ஆர் எங்களை நெருங்கிவிட்டார். “அண்ணே வாங்க வாங்க… எங்க இவ்வளவு தூரம்?” என்றார் சிவாஜி. தம்முடன் வந்த இளைஞர்களைக் காட்டி “இவங்களெல்லாம் உங்க ரசிகர்களாம். காலையில் ஸ்டூடியோவைத் தாண்டிப் போகிறபோது, இவங்களெல்லாம் ஸ்டூடியோவுக்கு வெளியில் நிற்கறதைப் பார்த்தேன். இப்போ திரும்பிப் போகிறபோதும் பார்த்தேன்.வெளியிலேயே நின்னுகிட்டு இருந்தாங்க. அதான் உங்களை சந்திக்கட்டுமேன்னு உள்ளே கூட்டிக்கிட்டு வந்தேன். நான் வரட்டுமா?” என்று கூறி விடைபெற்றார். அந்த ரசிகர்கள் புறப்பட்டு போனபின் சிவாஜி தமாஷாய் , “என்னோட இந்த ரசிகர்களில் பாதிபேர் எம்.ஜி.ஆர் ரசிகரா இன்னியிலே யிருந்து மாறிடுவாங்க” என்றார்.

சிவாஜி ரசிகர்கள் என்று தெரிந்தும், சிவாஜியை அவர்கள் சந்திப்பதற்கு ஏற்பாடு செய்ததை எம்.ஜி.ஆரின் பெருந்தன்மை என்பதா? ராஜதந்திரம் என்பதா?

[abkhlabhi]

[abkhlabhi]

Article from Kalyanamalai Magazine :

Today, when we hear the name Sasikumar, we’ll immediately think of Sasikumar of the film ‘Naadodigal’. But there was a Sasikumar of yesteryears, who had found a permanent place in the hearts of the cine-goers … some interesting titbits about the hero of yesterday …

Sasikumar was an army man before entering the celluloid world. He was born on 8-12-1944 to the couple Radhakrishnan – Savithri in Kumpakonam. Radhakrishnan had worked as a Hindi professor in Trichy National College. From his early years, Sasikumar displayed staunch loyalty and love to the nation, Tamil Nadu and fine arts. After completing B. Sc., he joined the army, served for ten years and rose to the rank of captain. He won medals for his gallantry during the war with China in the year 1962 and with Pakistan in 1965. After these wars, he resigned from the army and founded a drama troupe of his own and started acting in his own stage plays. Director A. P. Nagarajan, who happened to watch one of his plays, introduced him to cinema through his film ‘Thirumalai thenkumari’. Then followed ‘Arangetram’, ‘Punnakai’, ‘Aval’, ‘Malai naattu mangai’, ‘Vellikkizhamai viratham’, ‘Bharatha vilas’, ‘Kaasethaan katavulataa’, ‘Kalyaanamaam kalyaanam’, ‘Samarpanam’, ‘Pirayachitham’, ‘Suriyakaanthi’, ‘Thirutan’, ‘Rajapart Rangadurai’ etc. he was dear to all in the industry.


He used to visit his parents and relatives at Kumpakonam. My native place is also Kumpakonam and I wanted to meet Sasikumar there during one of his visits. I was studying in the 11th Std. (SSLC) and I met Sasikumar with the help of his relatives. He was happy when I reviewed his films. But when he noticed my school-books and notebooks, he understood that I came to see him during my class hours. He advised me very strongly that it was not correct to sacrifice classes for the sake of seeing film people or watching movies and that education should be the first priority. I met him again at the premises of Nadigar Sangam in Chennai. When I reminded him about the Kumpakonam incident, he repeated his advice in a warm tone. When I asked him for some details about his personal life and career, he asked me whether I had joined any cinema magazine. I told him that after finishing my studies, I intended joining the print media.

Excerpts from his talk:

“My given name is Vijaykumar. My father is a staunch follower of ‘Thanthai’ Periyar. Periyar named me ‘Vetriselvan’. When I was in the army, my name was ‘Vetriselvan’ only. I changed my name to Sasikumar when I entered cinema. I am a patriot and I am a member of the Congress Party. I’ll strive hard for the welfare of the party as well as for the nation till my end. I don’t expect anything in return. Cinema is the live-wire of my life. I’ll not leave cinema till my last breath.”


When I met his son Vijayasarathi recently, I recalled these words of his father with excitement. When I asked him whether he remembered the incident in which both his parents died of fire accident, he started crying and narrated the incident in between sobs. “My father was preparing to attend the Congress Party’s public meeting at Ennore. He wanted to take milk before leaving for the meeting. When my mother lit the pump stove to warm the milk for all of us, the stove exploded. My mother’s sari caught fire. My sister and I, who were playing outside the house rushed into the house on hearing the noise. I was just four and my sister was six at that time. When my father rushed to the kitchen and tried to put down the fire by hugging my mother tightly, the fire caught hold of him also. Both rushed to the bathroom and opened the shower to douse the fire.


Both were admitted to the hospital with the help of our neighbors. My father signaled to me and Nandini to tell that they would be back safely. They were admitted to the Royapettah Hospital. Leading actors including MGR, Sivaji Ganesan, Gemini Ganesan and Major Sunderrajan came and spoke to the doctors. K. R. Vijaya madam and AVM Saravanan both brought air-coolers and kept them in the room of my parents. Many helped by donating blood. Intense treatment was given for three days.
My father requested everyone to sing ‘Janaganamana’ and chant ‘Vande matharam’ during his last hours.
On 24-8-1974, both died, not responding to the treatment. My mother died two hours after my father died. The last rites were performed at Kannammapet with military honors. Kamaraj Aiyah paid his last homage. The entire film industry was present. Sivaji Ganesan raised the slogan “Jai Hind” with others accompanying him.

Our grandmother brought us up amid great difficulties. Almost daily, some channel or other will be telecasting one of my father’s films. Whenever I watch them, my eyes well up with tears of joy. “


Sasikumar’s attractive personality and distinct talent will always remain fresh in our hearts!

[abkhlabhi]

can any one upload "Ulagin Muthal Isai" Song ?

[goldstar]

One Q: What happened in the hamsadhwani function? Did anyone apologise? If no one else, atleast the man being honoured - who presumably MUST have seen the invitation - did he voice out?

Plum,

I got following response from Hamsadhwani.

Date: Thu, 25 Aug 2011 08:05:32 +0500
> From: hamsadhwani@vsnl.net
> Subject: Re: Clarification about your invitation to felicitate KB
> To: sathish
> CC: gopalans@airtelmail.in
>
> Dear Sir,
> We sincerely regret the error and apologise.
> The error that crept in was because of agencies write up .
> Thanks for your understanding.
> regards
> Hamsadhwani

[mr_karthik]

அன்புள்ள பம்மலார் சார் மற்றும் ராகவேந்தர் சார்,

காங்கிரஸ் பேரியக்கத்தின் தளபதிகளில் ஒருவராக விளங்கிய தேசீய நடிகர் கேப்டன் சசிகுமார் அவர்களின் நினைவஞ்சலி நெஞ்சை நெகிழ வைத்தது. அது தொடர்பான பல்வேறு பத்திரிகைகளின் ஒரிஜினல் பதிப்புகளை இங்கே வெளியிட்டு நாட்டுக்காக உழைத்த அந்த நல்ல மனிதருக்கு சிறப்பான நினைவஞ்சலியை நிறைவேற்றியிருக்கிறீர்கள். பெருந்தலைவரின் தொண்டர்கள் மற்றும் நடிகர்திலகத்தின் ரசிக உள்ளங்கள் சார்பில் இதயம் நிறைந்த நன்றிகள்.

ராகவேந்தர் அவர்கள் சொன்னது போல சசிகுமார், பிரேம் ஆனந்த் ஆகியோருக்குப்பின் திரையுலகில் நடிகர்திலகத்தை அந்தரங்க சுத்தியோடு நேசிக்கக்கூடியவர் ஒய்.ஜி.ம்கேந்திரன் அவர்கள்தான். நாலு வரி பேசினால் அதில் இரண்டு வரிகள் நடிகர்திலகம் பற்றியதாகத்தான் இருக்கும். சமீபத்தில் கூட மெல்லிசை மன்னரின் 'திரும்பிப் பார்க்கிறேன்' நிகழ்ச்சியில் பங்கேற்று கருத்துச்சொன்னபோது மறக்காமல் நடிகர் திலகத்தை நினைவு கூர்ந்தார். ஆனால் முன்னிருவர் போல இவர் நடிகர்திலகத்தோடு அரசியலில் தோள்கொடுத்து நிற்கவில்லை. தனது கலையுலகத் தந்தையாக மதித்து வருகிறார். சசி, பிரேம் இவர்களுக்குப்பின் நடிகர் திலகத்துடன் இணைந்து பணியாற்றிய இன்னொரு நல்ல உள்ளம் மறைந்த திரு. ஜெய்கணேஷ் அவர்கள். அவர் காங்கிரஸ் பேரியக்கத்திலும் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார்.

நான் சென்னை ராயப்பேட்டை புதுக்கல்லூரியில் புகுமுக வகுப்புப் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது ஃபைன் ஆர்ட்ஸ் கழகத்தின் சார்பில் சிறப்புறையாற்ற சசிகுமாரை அழைத்திருந்தனர். ஷூட்டிங்கில் இருந்து நேரடியாக கல்லூரிக்கு வந்திருந்தார். பேச்சு முழுவதும் தேசீயத்தைப்பற்றியேதான் பேசினார். பள்ளி நாடகங்களில் பெண்வேடம் போட்டு நடித்ததைப் பார்த்த ஒருவர் அவரை நிஜமான பெண்ணென்று நினைத்து காதல் கடிதம் கொடுத்ததை நகைச்சுவையோடு சொன்னார். முடிவில் நாட்டுப்பற்றை வலியுறுத்தி என்று முடித்தார்.

விழா முடிந்ததும் மாணவர்கள் அனைவரும் அவரைச்சூழ்ந்து நின்று குரூப் குரூப்பாக நின்று புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டார்கள். அனைவரிடமும் அன்பாகப்பேசினார். அப்போதும் கூட 'கிளாஸை கட் அடித்து விட்டு படம் பார்க்கப்போகாதீர்கள்' என்று கேட்டுக்கொண்டார். விழா முடிந்தபின்னும் கிட்டத்தட்ட ஒருமணிநேரம் மாணவர்களுடன் உரையாடிய பின்னர் அன்போடு விடைபெற்றார். இது நடந்தது 1974 மார்ச் மாதம். ஆனால் நாங்கள் பி.காம். முதலாம் ஆண்டு துவங்கிய சிறிது நாட்களிலேயே 1974 ஆகஸ்ட் அன்று தீ விபத்தில் மனைவியைக் காப்பாற்றப் போராடியதில் சசிகுமாரும்ரும் தீயில் சிக்கி ஆஸ்பத்திரியில் இருக்கிறார் என்று கேள்விப்பட்டு பார்க்க ஓடினோம். பொதுமக்களை காவல்துறையினர் உள்ளே அனுமதிக்கவில்லை. திரையுலகினரும் காங்கிரஸ் தலைவர்களும் வந்து பார்த்துச்சென்ற வண்ணம் இருந்தனர். மருத்துவ மனைக்கு வெளியில் நின்றவாறே அவரும் மனைவியும் குணமடைய பிரார்த்தித்துக் கொண்டிருந்தோம். ஆனால் எல்லோரின் பிரார்த்தனையும் பலனற்றுப்போனது.

சசிகுமார் தம்பதிகள் ஒருவர் பின் ஒருவராக மரணமடைந்த செய்தி பேரிடியாகத் தாக்கியது. புதுக்கல்லூரி மாணவர்கள் பெரும்பாலோர் அவரது இறுதி ஊர்வலத்தில் கலந்துகொண்டோம். மாணவர்கள் பலர் அவரது உடலுக்கு இறுதி அஞ்சலி செலுத்தினர். அவர்கள் சொன்ன விவரத்தைக்கேட்டு, நான் சசிகுமார் அவர்களின் உடலைப்பார்க்க விரும்பவில்லை. திரைப்படங்களிலும், கல்லூரி விழாவிலும் பார்த்த அந்த அழகான சிரித்த முகமே நெஞ்சில் நிலைத்திருக்கட்டும் என்று எண்ணி, தீயில் வெந்த அவரது முகத்தைப்பார்க்காமல் இறுதி ஊர்வலத்தில் கலந்துகொண்டேன்.

இளம் வயதிலேயே மனைவியைக்காப்பாற்ற தன் இன்னுயிரை ஈந்த தியாகச்செம்மல், தேசிய வீரன், பெருந்தலைவரின் அன்புத்தொண்டன் எங்கள் சசிகுமாரை இப்போது நினைத்தாலும் நெஞ்சம் பதறுகிறது. அவரது நினைவைப்போற்றும் வகையில் நமது தளத்தில் சிறப்பான அஞ்சலி செலுத்திய உங்கள் அனைவருக்கும் என் இதயம் நெகிழ்ந்த நன்றிகள்.

[kumareshanprabhu]

hats of to my bangalorean, vasudevan , pammalar , raghavendra, murali sir can any one of u please put engamama film song ellorum nallum valla naan padigirane.Which is one of the favorite song in Cantonment area in Bangalore

regards
kumar

[pammalar]

டியர் வாசுதேவன் சார்,

தாங்கள் தொடர்ந்து அளித்து வரும் பாராட்டுக்களுக்கு எனது பணிவான நன்றிகள் !

"தூக்கு தூக்கி" காவியக் கண்ணோட்டம் தூக்கல் என்றால் 'குரங்கிலிருந்து பிறந்தவன் மனிதன்' ஒலி-ஒளிக்காட்சி அசத்தல் !

தாங்கள் விரும்பியது போல் வசூல் பிரளயத்தை ஏற்படுத்திய பெருவெற்றிக்காவியமான "தூக்கு தூக்கி"யின் வெற்றி விளம்பரங்களை-புள்ளிவிவரங்களை விரைவில் இங்கே பதிவிடுகிறேன்.

அன்புடன்,
பம்மலார்.