kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

**pavalamani pragasam** · 18th March 2013, 08:09 AM

சோகமும் கரையும்
காலைப் பனியாய்
மாலை நிழலாய்
சோப்பு நுரையாய்
வானவில்தானாய்
இசை கேட்கையில்
இயற்கையின் மடியில்
இணைய மேய்ச்சலில்

**Google Adsense** · 18th March 2013 08:09 AM

**pavalamani pragasam** · 18th March 2013, 08:28 AM

//கிறுக்கனின் இடுகை:

பாட்டி சொன்ன கதைகள்
நெட்டில் உண்டு
கதை சொன்ன பாட்டிகள்தான்
வீட்டில் இல்லை.

The trick is to click seetings at the top of the page->Tools->encoding->unicode//

**venkkiram** · 18th March 2013, 09:05 AM

மேய்ச்சலில் மாடுகளை விட்டுப் பொடிநடையாய்
ஓடைப் பக்கமிறங்கி கையள்ளி முகங்கழுவி
மேட்டோரம் கூடை கூடையாய் பில்லறுக்கும்
ராதைநோக்கி காதல் நடையளந்தான் கண்ணன்.

**chinnakkannan** · 18th March 2013, 10:11 AM

கண்ணனைத் தேடித் தேடி
..கண்களும் பூத்த தேடி
மன்னவன் நெஞ்சைக் கொண்ட
..மாயவன் எங்கு சென்றான்
வண்ணமாய்ப் பட்டுச் சேலை
..வாட்டமாய் நகைகள் பூண்டு
கன்னிநான் நிற்குங் காலம்
..கடுகியே வரச்சொல் தோழி..!

**pavalamani pragasam** · 18th March 2013, 01:01 PM

தோழி பாத்திரம் தவறாமல் இருக்கும்
பழைய ராஜா ராணி திரைப்படத்திலே
அரசகுமாரியின் அந்தரங்கம் அறிவாள்
அவளுடன் ஆடிப் பாடுவாள் விளையாடுவாள்
காதல் தூதும் சென்று வருவாள் அப்படியே
தலைவனின் தோழனுடன் பிரியமாகிடுவாள்
எத்தனை கதையில் பார்த்தும் அலுப்பதில்லை
இன்று எண்ணுகையில் ஏனென்று புரியவில்லை

**kirukan** · 18th March 2013, 04:34 PM

ஏனென்று புரியவில்லை
நஞ்சை கொண்டு
நெஞ்சை நக்கும்
நயவஞ்சகரிடம்
நாட்டினர் மயங்குவது.

-
கிறுக்கன்

**chinnakkannan** · 18th March 2013, 06:06 PM

மயங்குவது போலத் தான்
தெரிந்தாலும்
அப்படி இல்லை என
அவனுக்கும் தெரியும்..
எனக்கும்..

என்ன செய்வது..
சின்னச் சின்னப்பொய்களால்
தான்
வாழ்க்கை ஆகும் சுவாரஸ்யம்

**pavalamani pragasam** · 18th March 2013, 08:10 PM

சுவாரஸ்யம் நிரம்பிய கதை
பேரன்கள் சிபாரிசு செய்த கதை
பிள்ளைப் பிராயத்துக்குப் பிரயாணம்
புத்தகத்தை கீழே வைக்க முடியாமல்
பிராண்டி இழுக்கும் கடமையெண்ணி
புழுவாய் தவிக்க என்னவொரு இம்சை

**chinnakkannan** · 18th March 2013, 08:37 PM

இம்சையா உதைப்பேன் நானும்.
.இருமினால் குறைந்தா போகும்
கம்மென இருடி, அம்மா
...கண்களைத் திறந்து கொள்வாள்
நிம்மதி கொஞ்சம் கூட
..நிஜத்திலே கண்ட தில்லை
நம்மவன் என்றே வந்தாள்
...நலமெனத் துயில்கொள் ளட்டும்

என்னவர் இருக்கி றாரே
..இவர்க்கிணை எங்கும் ஏது
திண்ணமாய்ப் பெற்ற நான்கில்
...தெளிந்தநல் மூத்த பிள்ளை
அன்னையோ தனது சொத்தை
...அடுத்தவர்க் கெழுதி னாலும்
தன்னலம் இல்லா இந்தத்
...தனயனை நாடி வந்தார்..

நல்லவர் என்ற பேர்தான் நானிலம் மீதில் உண்டு
...வல்லவர் என்ற பேரும் வஞ்சிநான் அறிவேன் போதும்
கள்ளமாய் மற்றோ ரெல்லாம் கறந்திட இவரோ இன்று
...வெள்ளமாய் அன்பைத் தந்தால் இவரையே என்னவென்பேன்

**venkkiram** · 19th March 2013, 08:20 AM

என்னவென்பேன் உன் கைராசியை
தொட்ட இடமெல்லாம் சூன்யமாய்கிறது
பச்சை மரமே பட்டுப்போய் விடுகிறது
என்ன சொல்வேன் உன் வாய்முகூர்த்தத்தை
ஆறுதல் சொன்னால் நிம்மதி தொலைகிறது
ஆசிகள் வழங்கினால் ஆயுளே குறைகிறது