kavidhaikku kavidhai matrum Pattuku pattu-2

[pavalamani pragasam]

விரைவாக விரட்டினேன்
வென்றேன் முடித்தேன்
சிக்கெனப் பிடித்தேன்
ஒளிந்து விளையாடிய
கற்பனையைத்தானே
முடிந்தது கண்ணாமூச்சி
கிடைத்தது பட்டாம்பூச்சி
கிறுக்கி முடித்த என் கதை

[chinnakkannan]

கதையொண்ணு சொல்லப் போறேன் செல்லாத்தா – இந்தக்
கதையினிலே கருத்தில்ல சின்னாத்தா
சதைபோட்ட பையனவன் செல்லாத்தா – பேரு
சதாவுன்னு சொல்லுவாங்க சின்னாத்தா
வதைபட்டான் நெஞ்சுக்குள்ள செல்லாத்தா – ஒருத்தி
வஞ்சனையாப் புகுந்ததால சின்னாத்தா
பதைபதைப்பா இருந்ததால செல்லாத்தா – அவனும்
பக்குவமா காதலத்தான் சொன்னாத்தா

குண்டுகுண்டா இருக்கறடா நீதானே – பின்ன
குடித்தனத்த எப்படித்தான் பண்வேடா..
கண்ணழகா கட்டழகா வாடாநீ – பின்ன
கட்டுறதும் காதலையும் வச்சுக்கலாம்..
வண்ணமெனப் பொண்ணுசொல்ல செல்லாத்தா – பயபுள்ள
ஒடற்பயிற்சி செஞ்சிளைச்சுப் போனாந்தா
பொண்ணவளோ யார்டாநீன்னு கேட்டாத்தா – பயபுள்ள
படக்குன்னு மனசுடைஞ்சான் செல்லாத்தா!

[pavalamani pragasam]

செல்லாத்தா பழகின பாதையில
சொல்லாத்தா பழைய பொன்மொழி
நில்லாத்தா நிலையா ஒழுக்கத்துல
நல்லாத்தான் இருக்கும் உலகம்

[chinnakkannan]

உலகம் சுற்ற ஒருபிள்ளை
..ஊர்மேல் போகா ஒருபிள்ளை
கலகம் நடக்கக் கனலுடனே
..ககன வெளியில் பறந்தேதான்
பழனி மலையில் நின்றந்தப்
..பாலன் கோபம் கொண்டதனால்
இளமை என்றும் அடைந்தததுவே
..எல்லாக் குன்றும் அவன் இடமாய்..

[pavalamani pragasam]

இடமாய் வலமாய் தலையை ஆட்டி
வேண்டாம் என்று சொல்லிடுவேன்
வேண்டாத புது சுகங்கள் வேண்டேன்
வினைகள் விதைக்காமல் விடுவேன்

[chinnakkannan]

விடுவேன் என்றே சொல்லிவிட்டு
...வெறுமை முகத்தில் காட்டிவிட்டு
கிடுக்கிப் பிடியாய்ப் பிடித்தேதான்..
..கண்ணன் பின்னல் இழுத்தாலும்
விடுடா என்றே கத்திடுவேன்
..வேண்டும் என்றே கூவிடுவேன்
கடுக்காய்க் கொடுக்க ஏனோதான்
..கன்னி நெஞ்சம் மறுத்திடுதே..

[pavalamani pragasam]

மறுத்திடுதே நம்ப மறுத்திடுதே
கணிப்புகள் தவறிட கனக்குதே
குமைந்து மனம்தான் மருகுதே
பிழையை எண்ணி வருந்துதே

[chinnakkannan]

வருந்துதே உள்ளம் என்று
..வண்ணமாய் நினைத்தி டாமல்
திருத்தியே விற்றார் அன்று
..தீர்க்கமாய் கிரஹாம் தானே
அருமைகள் அந்தக் காலம்
..அளவிலே தெரிய வில்லை
பெருமையாய்ப் பேசு தய்யா
..செல்லிடைப் பேசி இன்று..

[pavalamani pragasam]

இன்று விளக்காமல் புரிவதில்லை
மூத்தோர் அனுபவம் தெரிவதில்லை
இளந்தலைமுறை நுனிப்புல்லில்
பசியாறுவது பழக்கமானது பாரில்

[chinnakkannan]

பாரில் இருப்பதென்ன பார்ப்பதெலாம் வண்ணமயத்
தேரில் பவனிவரும் தெள்ளமுதம் - வாரியே
வள்ளலெனத் தான்வழங்கி வாகாய்ச் சிரித்தபடி
அள்ளும் இயற்கையே ஆம்