Sir Sachin Tendulkar 4

[ajithfederer]

Tendulkar 11 vs Ganguly 11' 20-20 cricket match on 6th March 2010 at Andheri Sports Complex, Mumbai.

Team Line up for Ganguly 11

Saurav Ganguly- Captain
Irfan Pathan -
Amit Mishra -
VVS Laxman -
Ashish Nehra -
Anil Kumble -
Virendra Sehwag-
Rahul Dravid-
Gautam Gambhir -
Pragyan Oja
Ishant Sharma -
Ravindra Jadeja -
Suresh Raina -


Team Line up for Sachin 11:

Sachin Tendulkar - Captain
Harbhajan Singh -
Wasim Jaffer -
Rohit Sharma
Ajit Agarkar
Vinayak Samant -
Abhishek Nair
Dhawal Kulkarni
Zaheer Khan
Avi Salvi
Murtuza Hussain
Iqubal Abdulla
Yogesh Takwale
Yusuf Pathan -

Date: 6th March 2010
Venue: Andheri Sports Complex, Mumbai
Timing: 4pm
Gates open: 2pm

Cost of Ticket: Rs 250

For Tickets,contact:

TALL GRASS RESTAURANT(NEAR INFINITY MALL, Andheri west): 26730646/47

SIGARA RESTAURANT (NEAR FAME ADLABS, Andheri west): 26304567/6553766



Cost of Ticket: Rs 250.

For tickets,contact:

TALL GRASS RESTAURANT(NEAR INFINITY MALL, Andheri west): 26730646/47

SIGARA RESTAURANT (NEAR FAME ADLABS, Andheri west): 26304567/6553766



http://www.orkut.com/Main#CommMsgs?c...449&na=1&nst=1

I think this match comes on star cricket.

[ajithfederer]

March 2, 2010

Posted by Andy Zaltzman 11 hours, 23 minutes ago

Why Tendulkar will hit another 57 Test centuries

The moustache has it: as his facial hair bloomed, so did Graham Gooch’s average © Getty Images


Hello Confectionery Stallers. I have been busily mining some Tendulkar statistics for you, only to find that I had been beaten to it by Cricinfo’s Caesar Of Statistics, S Rajesh, in this as-always illuminating piece on the Mumbai Marvel’s recent renaissance.

This reached a stunning peak with his historic one-day double-hundred in Gwalior last week – a useful innings in anyone’s book, in which he scored as many hundreds as England have managed in their last 23 one-day internationals over 15 months (and more double-hundreds than everyone on the planet had managed in the previous 51,478 one-day international innings).

So I had to excavate deeper in the seam of statistics with some special industrial stat-mining equipment, which I drilled directly through my computer screen until some numbers splurted out.

As he reached 200, Tendulkar passed the 31,054 international runs landmark. Narrowly – he’s now on 31,055, which is more than 6000 ahead of second-placed Ricky Ponting, and 31,055 more than the entire Zaltzman family combined. He also extended his lead at the top of the international centuries chart to 25 (he has 93 to Ponting’s trifling 68; next come Lara on 53 and Kallis on 50, with all Zaltzmans lagging behind morosely on 0; and no one else has even scored half as many as Tendulkar).

History suggests that the records will keep tumbling. They are now mostly his own records – Tendulkar can barely breathe without breaking some kind of world best. In fact, he literally cannot breathe without breaking a record – with 609 international appearances under his golden belt, he has, one assumes, breathed more often on an international cricket field that any other cricketer. (With the possible exception of England legend and notorious oxygen fan Herbert Sutcliffe, also known as “Hyperventilating Herbert”, who averaged around 200 breaths per minute throughout his Test career. The story goes that Sutcliffe believed that rapid breathing conveyed a sense of nervousness through the arms into the wood of the bat, making the blade tense up, and thus hit the ball further.) (The contents of the previous parenthesis are not entirely true.)

Tendulkar is now approaching his 37th birthday, meaning he will have 10 fewer candles on his cake this year than Test hundreds on his CV. As soon as Graham Gooch turned 37 in July 1990, he promptly smashed 333 against India at Lord’s, in the infant Tendulkar’s first Test in England, in which he took a catch from another universe to dismiss Allan Lamb.

Before that innings, Gooch had averaged 37 and scored just nine hundreds in 78 Tests, punctuated by periods of poor form, technical imperfections, bans, self-imposed exile, and nagging doubts over exactly how bushy his moustache should be. After reconciling himself that it should be, and remain, “very bushy”, Gooch had an extended late blooming, averaging 51 over 40 Tests, with 11 more centuries.

So, using mathematics, the deceitful she-devil, if Tendulkar achieves proportionately an identical improvement after his 37th birthday to Gooch’s, he will over the remainder of his career play 85 more Tests, and hit 57 more Test centuries whilst averaging 75. Beware, bowlers of the world, the best may be yet to come. If Graham Gooch proves to be a scientifically accurate predictor for how batsmen perform after the age of 37. And if Tendulkar is prepared to grow his whiskers.

The delight all cricket fans must feel at Tendulkar catapulting himself back to the summit of the game is enhanced by the extent and duration of his mid-career slump. I would argue that it extended way beyond even the two-year 2005-06 period Mr Rajesh details. Over half a decade − from the start of India’s disastrous two-Test humiliation in New Zealand in December 2002, to the beginning of the 2007-08 series in Australia – if you exclude two boot-filling short series against Bangladesh, Tendulkar averaged just 38.49 in 35 Tests. The cricketing immortal was rubbing statistical shoulders with the likes of Asanka Gurusinha and Craig MacMillan.

If we discount all Tests against the average-camouflagingly weak Bangladesh and Zimbabwe, Tendulkar had the 45th best Test batting average during this period (including only batsmen who played in 10 or more Tests). Here’s proof.

He scored only three centuries against the older Test nations – two of which came in successive Tests early in 2004, when he scored 241 not out and 60 not out in Sydney, then 194 not out in Multan. Either side of that short but floridly purple patch, the little master’s Bangladesh-excluding average over five whole years was an almost Ramprakashistic, sub-Azhar-Mahmoodian 29.

Tendulkar was aged between 29 and 34 during this underachieving span, an age when batsmen are generally thought to be at their peak.

(Here’s a little statistical teaser for you that my mining equipment chunked out from the cricket earth’s molten statistical core. What age is the highest-averaging age for Test batsmen? Take a guess, write it down, seal it in an envelope, hide it under your pillow, and wait for the answer to be revealed in this week’s World Cricket Podcast. If your answer is correct, you win this week’s star prize – the everlasting respect of the cricketing universe.)

Brian Lara had a similar career trough. After his stellar early years, culminating in a massive series in England in 1995, Lara averaged just 40 over six years between the ages of 26 and 32, before exploding back into greatness in Sri Lanka in 2001-02.

In this time, the Trinidad Trailblazer averaged over 50 in just two series out of 12 – a century-free rubber of steady scoring against England early in 1998, and his flabbergastingly brilliant single-handed demolition of McGrath, Gillespie, Warne and MacGill a year later. In the rest of his career he topped 50 in 15 of his 23 series.

How curious that the two greatest batsmen of their era should both have slumped significantly over a prolonged period during what should have been their best years, before resurging when they might have been expected to decline. Tendulkar’s elbow operation in May 2005 lies exactly in the middle of his five-year funk, and must be the major explanation for his temporary relapse into relative cricketing humdrummery, given the perfection of his technique and the equanimity of his temperament. Brian Lara’s slump can be attributed to the fact that he was Brian Lara.

These numerical rift valleys in otherwise Himalayan careers are perhaps bizarre anomalies, but not without precedent in the world of geniuses. Beethoven once spent five years writing nothing but advertising jingles for a horse insurance firm, French sculpture whiz Auguste Rodin locked himself away in a studio for the entire 1890s, and emerged having made a single papier-mache Mickey Mouse, and Shakespeare wrote As You Like It (my view of which may have been clouded by having it force-rammed down my throat as an A-level set text) (but only slightly clouded).

The answer to the highest-averaging age question, and related fascinations, will be revealed in this week’s World Cricket Podcast, which will also address issues ranging from England’s tour of Bangladesh, Australia’s jaunt to New Zealand, and the history of the appeal. Plus the latest in the completely unmissable Annoying Things About Cricket series. And some other stuff, if I think of it. And maybe an interview.

http://blogs.cricinfo.com/andyzaltzm...it_another.php

[P_R]

@Zaltzman

in which he took a catch from another universe to dismiss Allan Lamb

Awesome catch, he runs some 30 meters and pluck it off with one hand

[Bala (Karthik)]

March 1, 2010

Posted by Aakash Chopra at 4:00 AM in Technique

Tendulkar double ton reiterates technique

Ada pongappa... naangalum appadi thaan nenachom, ippo ellam yevan venumnaalum adikkalaam

[Plum]

If you exclude ten's tons against zim and Bang, we mus also exclude ricky's tons against india, west indies, nz, sa/sl games in australia, etc.
Appuram avanukku enna minjum?
Summa bang/zim-nu bajanai paNNa koodadhu

[19thmay]

Guys what about poll?. Fav 50's excluding WC (2003) 98 vecharalamaa??

Posted: Sat Feb 27, 2010 12:07 pm
Guys what about poll?.

After his 200, I feel these polls are not necessary for the moment. He is in amazing form!

That is can we have these kind of "best knocks" poll after his retirement ya?

[Appu s]

Tendulkar 11 vs Ganguly 11' 20-20 cricket match on 6th March 2010 at Andheri Sports Complex, Mumbai.

I think this match comes on star cricket.

[P_R]

@Zaltzman

in which he took a catch from another universe to dismiss Allan Lamb

Awesome catch, he runs some 30 meters and pluck it off with one hand

Here it is

[Plum]

Tendulkar aNi konjam weak-A irukkE?
West Zone team-nu sollAdhInga. Durby irukkAn. Durbykku epdi sachin kitta ivLO nerukkam?

seri irukkattum. evLO nallavannAlum oru karumpuLLiyAvadhu irukkum, irukkaNum. Sachinku adhu Durby roobathula irukku-nu aarudhal pattukkalAM

[Aalavanthan]

கத்தியின் கூர்மையும் தூரிகையின் நளினமும்

சச்சின் டெண்டுல்கரைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் வள்ளுவரின் வாக்கு நினைவுக்கு வரும். பணியுமாம் என்றும் பெருமை என்னும் வாக்கு. இந்திய நாடாளுமன்றம் அவரது சாதனையைப் பாராட்டுகிறது. மக்களின் கரகோஷம் வானை நிறைக்கிறது. இதையெல்லாம் கேட்டுக் கூச்சத்துடன் அவர் தலை தாழ்கிறது. மாபெரும் சாதனை ஒன்றைச் செய்து முடித்த இந்த ஜாம்பவான் பரிசளிப்பின்போது ரவி சாஸ்திரி கேட்கும் கேள்விகளுக்கு வெட்கத்துடனும் அடக்கத்துடனும் பதிலளிக்கிறார்.

ஒருநாள் போட்டிகள் ஆடத் தொடங்கி 39 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இதுவரை 2961 போட்டிகள் நடந்திருக்கின்றன. இத்தனை போட்டிகளில் யாரும் செய்யாத ஒரு காரியத்தை சச்சின் டெண்டுல்கர் செய்திருக்கிறார். 200 ரன்களைக் குவித்திருக்கிறார். ஒருநாள் போட்டிகளிலும் டெஸ்ட் போட்டிகளிலும் அதிக பட்ச ரன்களைக் குவித்துள்ள அவர் இந்தச் சாதனையை நிகழ்த்தியிருப்பது முற்றிலும் பொருத்தமானது.

சாதாரண ஆட்டக்காரர்கள் இலக்கை எட்டுவதற்காகப் பாடுபடுவார்கள். ஏற்கனவே இருக்கும் எல்லைகளுக்குள் நின்று தன் முத்திரையைப் பதிப்பார்கள். சாதனையாளர்களோ களத்தின் எல்லைகளை விரிவுபடுத்துவார்கள். புதிய சவால்களை முன்வைப்பார்கள். புதிய அளவுகோல்களை உருவாக்குவார்கள். சச்சின் அத்தகைய ஒரு சாதனையாளர். ஏற்கனவே டெஸ்ட்களிலும் ஒருநாள் போட்டிகளிலும் அதிக ரன் அதிக சதங்கள் ஆகிய சாதனைகளை வைத்திருக்கும் இவர் இப்போது ஒரு ஆட்டத்தில் அதிக பட்ச ரன் என்னும் புதிய சாதனையைப் படைத்திருக்கிறார்.

“எல்லாச் சாதனைகளும் முறியடிக்கப்படுவதற்காகத்தான் இருக்கின்றன. ஆனால் சச்சினைப் போன்ற ஒருவர் ஒரு சாதனையை முறியடிக்கும்போது மிகுந்த மன நிறைவு ஏற்படுகிறது. இந்தச் சாதனைக்கு அவர் முற்றிலும் தகுதியானவர். மேலும் பல சாதனைகளை அவர் நிகழ்த்துவார்” என்கிறார் முன்னாள் பாகிஸ்தான் வீரர் ஜாவேத் மியாண்டாட்.

யாராலும் வெல்ல முடியாத ஆஸ்திரேலிய அணியை எதிர்த்துச் சிறப்பாக ஆடிவருபவர் சச்சின். 1997இல் ஷார்ஜாவில் மணல் புயலுக்கு நடுவில் வீசிய இவரது மட்டையின் வேகத்தைப் பார்த்து கிரிக்கெட் உலகின் பிதாமகன் என்று கருதப்படும் டான் பிராட்மேன் வியந்தார். இந்தப் பையன் ஆடுவதைப் பார்க்கும்போது என்னையே நான் பார்த்துக்கொள்வதுபோல இருக்கிறது என்றார். போன ஆண்டு ஆஸி அணிக்கெதிராக 175 ரன் எடுத்தபோது, “நான் பார்த்த மிகச் சிறந்த ஆடங்களில் ஒன்று இது” என்று எதிரணி கேப்டன் ரிக்கி பாண்டிங் புகழ்ந்தார்.

சமீப நாட்களில் அவரது ஆட்டம் புதியதொரு சிகரத்தை எட்டியிருக்கிறது. கடந்த ஒரு ஆண்டில் அவர் அவர் 10 சதங்களை அடித்துள்ளார் (டெஸ்ட் போட்டிகளில் 6, ஒரு நாள் போட்டிகளில் 4). இதில் நான்கு சதங்கள் தொடர்ந்து நான்கு டெஸ்ட்களில் அடிக்கப்பட்டவை. ஒருநாள் போட்டிகளில் கடந்த ஆண்டில் மட்டும் நியூசிலாந்துக்கு எதிராக 163, ஆஸி அணிக்கு எதிராக 175 ஆகிய பெரிய ஸ்கோர்களை அடித்திருக்கிறார்.

இப்போதெல்லாம் அவரது ஆட்டத்தில் நம்ப முடியாத அளவுக்கு சரளம் கூடியிருக்கிறது. நிர்ப்பந்தத்தின் சுமையையோ ஆடுகளத்தின் தன்மையையோ பந்து வீச்சாளர்கள் பற்றிய கவலையையோ அவரது மட்டை வீச்சில் உணர முடியவில்லை. நாள்தோறும் புதிய சிகரங்களை எட்டிவரும் சச்சினின் பயணம் எந்தத் துறையில் இருப்பவர்களுக்கும் உத்வேகமூட்டக்கூடியது.

இயல்பான அதிரடி ஆட்டம், அசாத்தியமான தொழில்நுட்ப நேர்த்தி, சந்தர்ப்பத்துக்கு ஏற்ப ஆடும் பக்குவம் ஆகியவற்றுடன் 21 ஆண்டுகளின் அனுபவமும் சேர்ந்து சச்சினை இப்போது ஒப்பற்ற கிரிக்கெட் வீரராக ஆக்கியிருக்கின்றன. எத்தனையோ காயங்கள், நடுவில் சில சறுக்கல்கள், விவரம் அறியாதவர்களின் மொண்ணையான விமர்சனங்கள், ஏறிக்கொண்டே போகும் வயது, புதிது புதிதாக வரும் பந்து வீச்சாளர்கள், இளம் ஆட்டக்காரர்களிடமிருந்து வரும் போட்டிகள் ஆகியவற்றையெல்லாம் தாக்குப் பிடித்து ஆடுவது மட்டுமல்ல. மற்றவர்களைக் காட்டிலும் சிறப்பாக ஆடிக்கொண்டிருப்பதுதான் சச்சினின் சிறப்பு.

எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக, 21 ஆண்டுகளாகக் கோடிக்கணக்கான இந்திய ரசிகர்களின் எதிர்பார்ப்புகள் என்னும் மகத்தான சுமையைத் தாங்கி, அவர்களது எதிர்பார்ப்பைப் பூர்த்திசெய்யும் அளவுக்கு ஆடிவருவது இதுவரை யாருமே செய்யாத சாதனை. கிரிக்கெட் மீது பைத்தியமாக இருக்கும் ஒரு தேசத்துக்குத் தன் மண்ணிலிருந்து ஒரு மாபெரும் சாதனையாளன் பிறக்க வேண்டும் என்ற கனவு இருப்பது இயற்கைதான். அந்தக் கனவின் உருவமாகத் திகழ்கிறார் சச்சின். அவர் கையிலிருக்கும் மட்டை மந்திரவாதியின் மந்திரக்கோலாக மாறிக் கோடிக்கணக்கான ரசிகர்களின் கனவுகளை நனவாக்கிவருகிறது.

இன்னும் அவர் செய்ய வேண்டிய சாதனைகள் சில இருக்கின்ரன. டெஸ்ட் போட்டியில் ஒரு இன்னிங்ஸில் பிரையன் லாரா எடுத்த 400 ரன்கள் என்னும் சாதனையை அவர் கடக்க வேண்டும். அவரே வெளிப்படையாகச் சொல்வதுபோல 2011இல் உலகக் கோப்பையை இந்தியா வெல்ல அவர் பங்களிக்க வேண்டும். இவை இரண்டையும் அவர் செய்வார் என்று நாம் உறுதியாக நம்பலாம்.

அவர் 200 ரன் எடுத்து முடித்ததும், “ஒரு சர்ஜனின் கத்திபோல அவரது மட்டை செயல்பட்டது” என்றார் வர்ணனையாளர் ரவி சாஸ்திரி. ஒரு ஓவியக் கலைஞனின் தூரிகை போல என்றும் சேர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். ஆபரேஷன் செய்யும் கத்தியின் கூர்மை, கச்சிதம், ஓவியம் தீட்டும் தூரிகையின் நளினம், நுட்பம் ஆகிய அனைத்துப் பண்புகளும் ஒரு சேர இருக்கும் அதிசயம்தான் டெண்டுல்கரின் கையில் இருக்கும் மட்டை.

மட்டை என்பது வெறும் கருவி. அதைப் பிடித்திருக்கும் கைதான் சாதிக்கிறது. கைகூட அல்ல. அந்தக் கையை இயக்கும் மனம். அதில் உறைந்திருக்கும் உறுதி. சாதிப்பதற்கான துடிப்பு. அனுபவத் தழும்பு ஏறிய அந்த மனத்தில் நேற்றுதான் விளையடத் தொடங்கிய ஒரு குழந்தையின் உற்சாகம். இந்த அசாத்தியமான கலவைதான் சச்சினின் ஆளுமை.

இந்த ஆளுமை கிரிக்கெட் உலகையே ஆளுவதில் வியப்பென்ன!