பாகுபலி -A SS Rajamouli Film

[balaajee]

Sivakarthikeyan ‏@Siva_Kartikeyan 17h17 hours ago #Baahubali- an experience.Thank u @ssrajamouli sir & team for tis epic experience & taking Indian cinema to next level




Sivakarthikeyan ‏@Siva_Kartikeyan 17h17 hours ago

Hats off to all d artists of #Baahubali for their dedication & hard work.Congrats @RanaDaggubati , @tamannaahspeaks

[balaajee]

Sidharth Malhotra ‏@S1dharthM 19h19 hours ago #Bahubali can't be missed!True Magnum opus of India capturing emotions with brilliant visuals and performances leaving you wanting more.

[balaajee]

Baahubali movie review: SS Rajamouli film holds out many promises - http://indianexpress.com/

'Baahubali’ movie review: SS Rajamouli's film holds out many promises: of adventure and romance, love and betrayal, valour and weakness. And delivers magnificently on each of them.

Right from its opening frames, ‘Baahubali’ holds out many promises: of adventure and romance, love and betrayal, valour and weakness. And it delivers magnificently on each of them. This is full-tilt ,fully-assured filmmaking of a very high order. ‘Baahubali’ is simply spectacular.
Many films have scale and spectacle. ‘Baahubali’ also has a story. And enough hooks to keep us engrossed through its close to two-and-a-half hours of running time. You can see S S Rajamouli’s varied influences in places : James Cameron-like dreamy vistas of hill, waterfall and greenery, Ang Lee’s flying-through-the-air-acrobatics, Peter Jackson’s stretching-out-for-miles crowded battlefields, J R R Tolkien’s plug-ugly trolls who talk in guttural tongues, many characters and situations from Mahabharat and Ramayan. And, in a Bollywood hat-tip, to the long-suffering mother in ‘Karan Arjun’!
But Rajamouli makes sure that the references do not overwhelm his epic, which has a beleaguered kingdom, kings and queens, faithful slaves, jealous brothers, beautiful women and strong men. And the strongest of them, ‘Baahubali’, which means, literally, ‘strong of arm’.
Also read – 10 reasons why you should not miss S S Rajamouli’s ‘Baahubali’
Strapping Shiva (Prabhas) has a strange fascination for a faraway mountain peak, where he can see the outlines of a castle. His attempts at leaping across cliffs first leads him to the beauteous Avantika (Tamannaah) and her group of rebels, and then to the distant kingdom which has the tied-up-in-chains-for-twenty-five-years Devasena (Anushka Shetty), suffering the indignities heaped upon her by the cruel King Bhallala (Rana Daggubati) and his father (Nasser).
Rajamouli doesn’t bother giving us a date for the film. It is closest to a ‘period’, part myth, part everything else. Which is a good thing because we don’t go looking for parity in costume and architecture. It is set in the director’s own imagination, and what a wonderful thing that is, full of gorgeous visuals (just those waterfalls make you feel like you’ve been drenched), and a story-telling technique that eschews unnecessary sophistication just for the sake of it, but is robustly elegant all the same, and keeps things ticking space.
Also read – SS Rajamouli’s ‘Baahubali’ releases to massive response
Prabhas plays it just right: his Baahubali has a sprightly ‘moochh’, and is mightily muscular. So is Daggubati, whose spread of shoulder and chest is even more so. The women step in to be fiery and authoritative, as well as, sigh, submissive. When Ramya thunders, she is quite something; Tamannaah displays a mean kick before simpering, and the ladies step aside to let the men, and ‘maar-dhaad’, occupy centre-stage.
I have to say that I dread long-drawn skirmishes between armour-clad armies (having suffered through Jackson’s never-ending battles) because they turn so turgid and dull so fast, but the battle-scenes in ‘Baahubali’ are completely engrossing. There’s just one place that I tuned out, and that was a ‘romantic’ song which feels unnecessary and superfluous to the proceedings. But it is quickly over, and we are back to the action.
IN PICS – ‘Baahubali, Enthiran, RA.One': Most expensive Indian films
Rajamouli’s ‘Magadheera’ posted notice of a director worth watching: I saw the film much after its release, and was impressed by the re-creation of the past ( the present, full of silly banter between a standard-procedure hero-heroine, was same-old). And then came ‘Eega’, a terrific, fun-filled tale of a vengeful fly. With ‘Baahubali’, Rajamouli has combined his gifts, of staying firmly in the past, and filling it with heightened drama and colour-drenched visuals.
I can’t wait for the second part, which, we are told, will be out in 2016.

[balaajee]

பாகுபலி படம் எப்படி?- VIKATAN

நாம் பார்த்து ரசித்த மன்னர்கதைகளின் புதியவடிவமாய் வந்திருக்கிறது பாகுபலி. இதற்குமுன் பார்த்த படங்களை விடப் பிரமாண்டமாகவே இருக்கிறது என்பதுதான் இதன்பலம். ஆட்சியதிகாரத்தைக் கைப்பற்ற நடக்கும் சகோதர யுத்தத்தின் காரணமாக அரண்மனையை விட்டு காட்டுக்குள் வந்துவிட்ட பிரபாஸ் மீண்டும் அரண்மனைக்குச் சென்றவுடன் என்னவெல்லாம் நடக்கிறது? என்பதைத்தான் நெஞ்சம் அதிரச் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

தொடக்கத்திலேயே மிகப்பெரிய அருவியின் முன்னால், முதுகில் அம்பு தைத்தநிலையில் கைக்குழந்தையுடன் ரம்யாகிருஷ்ணன் வரும் காட்சியிலேயே படத்துக்குள் நம்மை இழுத்துவிடுகிறார்கள். ரம்யாவின் மறைவும் அந்த நேரத்திலும் அந்தக்குழந்தையைக் காப்பாற்றிவதோடு அது எங்கிருந்து வந்தது? என்பதை விரலசைவிலேயே சுட்டிக்காட்டி மரணிப்பதும் படத்தின் போக்கை நமக்குச் சொல்லிவிடுகிறது.
ஆதிவாசிகள் கூட்டத்தில் வளர்ந்திருந்தாலும் நாயகன் பிரபாஸ், மன்னர் பரம்பரையைச் சேர்ந்தவன் என்பதைச் சுட்டுகிற மாதிரியே காட்சிகள் இருக்கின்றன. அவர் எங்கிருந்து விழுந்தாலும் அவர் உடம்பில் ஒரு கீறலும் விழாது என்பது உட்பட மிகைப்படுத்தப்பட்ட காட்சிகள் இருப்பினும், பிரபாஸின் உடற்கட்டும், அலட்சியப்புன்னகையுடன் ஒவ்வொரு சவாலையும் எதிர்கொள்ளும் விதமும் அந்தக்காட்சிகளுக்கு நியாயம் செய்கிற மாதிரி இருக்கின்றன.
சிவலிங்கத்தை அவர் தூக்கிக்கொண்டு போய் அருவியில் வைக்கும் காட்சி சிறந்த எடுத்துக்காட்டு. அவ்வளவு பெரிய மலையருவியை பிரபாஸ் ஏறிக்கடக்க முயன்று தோற்பதும், அதன்பின்னர் தமன்னா திரையில் வந்ததும் அவரைப் பின்தொடர்ந்து மலையருவியைக் கடக்கும் காட்சிகள், கண்ணின் கடைப்பார்வை காதலியர் காட்டிவிட்டால் மண்ணில் குமரருக்கு மாமலையும் ஒர் கடுகாம் என்கிற பாரதிதாசனின் வரிகளின் காட்சி வடிவமாக அமைந்திருக்கின்றன.
துரோகத்தால் வீழ்த்தப்பட்டதோடு திறந்தவெளிச்சிறையில் சங்கிலிகளால் பிணைக்கப்பட்டு கைதியாக இருக்கும் மன்னரின் மனைவியை மீட்கும் போராளிக்கூட்டத்தில் ஒரு போராளியாய் நடித்திருக்கும் தமன்னாவுக்கு இந்தப்படம் நற்பெயரைத் தரும். போராளியாகத் துடிப்புடன் செய்லபடுவதோடு பிரபாஸோடு காதலில் கசிந்துருகும் காட்சிகளில் ரசிகர்களைக் கவருவார் என்பது நிச்சயம். ஓரிருகாட்சிகள்தாம் என்றாலும் பிரபாஸ், தமன்னா காதலில் இளமைப்போதை நிறைந்திருக்கிறது.
ஓரிரு காட்சிகளில் வயதான கைதியாக அனுஷ்காவைக் காட்டிப் பெரும்பாவம் செய்துவிட்டார் ராஜமௌலி. (அடுத்த பாகத்தில் அதற்குப் பிராயச்சித்தம் செய்துவிடுவார் என்று நம்பலாம்)காயங்களும் தழும்புகளும் கொண்ட ஒப்பனையோடு, என் மகன் வருவான் என்று மிகநம்பிக்கையாகச் சொல்லும் அனுஷ்காவும் வரவேற்புப் பெறுகிறார்.
பல்லாளதேவராக நடித்திருக்கும் ராணாவின் அறிமுகக்காட்சி, ஜோதாஅக்பரில் யானையோடு மோதும் ஹிருத்திக்ரோஷனை நினைவு படுத்தினாலும் அதைவிடச் சிறப்பாகக் காட்டெருமையோடு மோதுகிறார் ராணா. அவருடைய நூறடி உயரச்சிலையை நிர்மாணிக்கும் காட்சியும் அதற்குள் பிரபாஸ் வருவதும் சிலிர்ப்பு.
ராஜவிசுவாசியாக வருகிற சத்யராஜ், நன்றாக நடித்திருக்கிறார், பாகுபலீலீலீ என்று வேகமாகப் போய் மண்டியிடும் காட்சியிலும் இறுதியில் வருகிற போர்க்காட்சியிலும் சபாஷ் சொல்லவைக்கிறார் சத்யராஜ். ராணாவின் அப்பாவாக நடித்திருக்கும் நாசர், எள்ளல் சிரிப்பிலும் கடுப்புப் பார்வையிலுமே நடித்து தன் இருப்பைச் சிறப்பாகக் காட்டியிருக்கிறார்.
அரசியாக வருகிற ரம்யாகிருஷ்ணனுக்கு படையப்பாவுக்குப் பிறகு அமைந்திருக்கும் கம்பீரமான வேடம். முகத்திலேயே கம்பீரத்தைக் காட்டுவதோடு வீரர்களை எதிர்கொண்டு கொல்லும் காட்சிகளிலும் ரசிக்கவைத்திருக்கிறார்.
இடைவேளைக்குப் பிறகு வருகிற போர்க்காட்சிகள், இதுவரை வந்த போர்க் காட்சிகளின் உச்சம் என்று சொல்லுமளவுக்குக் காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. ஹெலிகாப்டர் மேலிருக்கும் பெரிய விசிறி போல தேரின் முன்னால் கத்திகளை விசிறிபோல் சுற்றவிட்டுக்கொண்டு ராணா வரும்போது நாசரோடு சேர்ந்து ரசிகர்களும் ரசிக்கிறார்கள். இன்னொரு பக்கம் ஒற்றைக்குதிரையில் பிரபாஸின் சாகசங்களும் வியக்கவைக்கின்றன.
அப்பாவி மக்களைக் கேடயமாக எதிரிப்படைகள் பயன்படுத்துகிற நேரத்தில் பிரபாஸ் எடுக்கும் முடிவு உண்மையான வீரர்களுக்கான இலக்கணம். போர்க்காட்சிகள் பனைமரங்களுக்கு இடையே நடப்பது போல் காட்டியிருப்பது படத்தை தமிழுக்கு நெருக்கமாக்கிக் காட்டுகிறது.
சாகறதுக்குள்ள அவனைப் பார்த்துவிடமாட்டோமா என்று நீயும், இன்னொருமுறை அவனைக் கொல்லவேண்டும் என்று நானும் ஆசைப்படுகிறோம், இரண்டுமே நிறைவேறாத ஆசைகள் என்று ராணா பேசுவது உட்பட கார்க்கியின் வசனங்கள் படத்துக்குப் பலம் சேர்த்திருக்கின்றன.
கீரவாணியின் இசையில் உருவான பாடல்கள் நன்றாகக் காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருந்தாலும் படத்தின் வேகத்துக்குத் தடைபோடுகின்றன. பின்னணிஇசையில் அவர் திரைக்கதைக்கு இணையாகப் பயணித்திருக்கிறார் என்று சொல்லலாம்.
ஒளிப்பதிவாளர் செந்தில்குமாரின் உழைப்பும் சிறப்பும் ஒவ்வொரு காட்சியிலும் தெரிகிறது. மலையருவி, மகிழ்மதி அரண்மனை, போர்க்களம் ஆகிய எல்லா இடங்களிலும் அவருடைய பங்கு மிகப்பெரிது.
ஒவ்வொரு காட்சியிலும் கடும் உழைப்பு தெரிவதும், காதல், வீரம், கோபம் உள்ளிட்ட உணர்வுகளைக் காட்சியழகோடு சேர்த்துக்கொடுத்திருப்பதும் இயக்குநர் ராஜமௌலியின் பலம். மையக்கதை புதிதல்ல என்றாலும் காட்சிகள் வடிவமைப்பில் ரசிகர்களுக்குப் புதியஅனுபவங்களைக் கொடுத்திருக்கும் ராஜமௌலியைப் பாராட்டலாம்.
கடைசியில் சத்யராஜ் பேசும் வசனத்தின் மூலம், இவ்வளவு பெரியபடத்தை இது முன்னோட்டம்தான் கதை இனிமேல்தான் இருக்கு என்பது போலச் சொல்வதற்கு ஒரு துணிவு வேண்டும். அது ராஜமௌலி குழுவினருக்கு இருக்கிறது.

[balaajee]

Shankar Shanmugham ‏@shankarshanmugh Jul 9 Wishing Bahubali a huge and grand success for Rajmouli and his whole team's hard work

[balaajee]

Baahubali review: SS Rajamouli's film is sheer, jaw-dropping, VFX spectacle- http://www.firstpost.com/

Once upon a time, there lived a mother. Her hair was matted and grey. Her eyes were wild and bloodshot. Her chants were wild and hopeful. “Mera beta aayega…,” she kept saying, while shuffling around. Her feet were in thick chains for 25 years. It sounds a little bit like Karan Arjun, but this is SS Rajamouli’s Baahubali. And despite how clichéd some of its elements may be, this film is the work of South Indian cinema’s wildest imagination and it takes steps towards of mythic proportions in Indian fantasy.
Baahubali is about sheer, jaw-dropping, hypnotic spectacle. Released simultaneously in Hindi, Tamil, Telugu and Malayalam, the film’s budget is a whopping Rs 200 crores, making it the most expensive film made in India. Going by the sheer grandeur, it is little wonder that Karan Johar snapped up the Hindi version.
The hero’s real name is Shiva (Prabhas Raju). He has the strength to carry a huge Shiva lingam and to pull up a 450-foot tall, gold statue. He can dislodge huge boulders and use one as a luge when there’s an avalanche chasing him and his lady love. No wonder then that the greatest warrior of the land does a Michael Jackson-esque slide on his knees and bows before Shiva with a worshipful cry of “Baahubali!”
A still from Bahubali.

But first, Shiva must show off his awesomeness. So he makes the perilous climb up to the kingdom of Mahismati to woo Avanthika (Tamannaah). She is a vision in white. No, she is not Raj Kapoor’s Mandakini, but a wuxia-inspired heroine, beautifully framed in captivating shots under waterfalls. When Shiva does find her, she attacks him with a sword. This leads to a dance-like duel, which begins with him disrobing her and ends with her falling in love. Naturally.
But Shiva has more ordained for him than simply getting the girl. He doesn’t know this, but the old woman waiting for her son is actually his mother, Devasena (Anushka Shetty).
Devasena is held captive by the well-oiled, evil king, Bhallala Dev(Rana Daggubati), whom she had once rejected and who just happens to be Shiva’s uncle. Bhallala delights in torturing Devasena. She collects wood for his pyre.
Initially, Baahubali works like a musical, setting Shiva and Avanthika’s romance in the most outlandish of lands and exotic sets. The real fun and action begins afterwards, when Shiva is told of his father, Amarendra Baahubali and the plot rewinds to a world of palace intrigue and war.
We see a majestic Sivagami refuse throne but rule like queen, while sitting on the regent’s seat with two babies suckling under her pallu. One is her own son, Bhallala. The other is Shiva’s father. Years roll on, the boys grow into well-matched, powerful princes. A ferocious tribal enemy attacks and a spectacular battle follows.
This is the point where you forget the story. It’s not weak, but it doesn’t really matter Watch Baahubali for the moves. The hero gets on a horse in the middle of a crowded battlefiend, the camera takes the shot up-close, and it’s VFX techno power at its most awesome. The soundtrack by M.M. Kreem, one of his finest, sets the mood and matches the soaring, balletic action movements.
Action, camera, VFX, sound – that’s Baahubali’s magic formula. Particularly during the war with the primitive and terrible Kalakeyas (for whom Rajamouli has concocted a new language. Take that Dothraki-fans), the technological sophistication is worth applause. The camera plays eagle to reveal an enormous aerial view of men on horses racing against men on feet. A stunning side angle shot of silver arrows in a line sets the ball rolling. The background score continues to add to the magical visual display.
And there are the haunting shots that Rajamouli weaves into his storytelling, like the sight of a headless body stumbling on a cliff, against a backdrop of apocalyptic thunderclouds.
But really, forget the story. In Baahubali, watch the moves.

[balaajee]

Girish Johar ‏@girishjohar 28m28 minutes ago
#Baahubali is poised to be the highest south dubbed opener in Hindi.... Congrats @ssrajamouli @karanjohar & team !!!!

[balaajee]

SSR's Baahubali ‏@perfect_indian 3h3 hours ago
I have never seen a Cutout of a director in Bangalore theaters..until i saw this.. legend @ssrajamouli #Baahubali








View photo78 retweets86 favoritesReply
Retweet78
Favorite86
More

[balaajee]

Baahubali: The Beginning Movie - timesofindia

CRITIC'S RATING:3.5/5
AVG READERS' RATING:4.4/5



STORY: A baby boy is miraculously found alive in the middle of a river by a few villagers. They raise him as their own. Named Shiva (Prabhas), the boy grows up to be an adventurous commoner until his past comes back to haunt him. Turns out, Shiva is royalty and heir to the Mahishmati kingdom. Son of the noble king Amarendra Baahubali (Prabhas in a dual role) and queen Devasena (Anushka Shetty), he must now fight the evil king Bhallala Deva (Rana Daggubati), who tortured his parents and forcefully seized their kingdom.

REVIEW: Touted as one of the most expensive films to be made in India, this highly anticipated part one of the two-part period epic, manages to enthrall you with its sheer scale and grandeur. Painstakingly made, paying acute attention to detail for the minutest of sound and visuals, Rajamouli (Eega, Magadheera) , who spent three years making this ambitious film ensures that the larger-than-life execution matches his grandiose vision. Though this swashbuckling adventure relies heavily on CGI and VFX, it doesn't lack emotional resonance. It manages to be much more than a blood-soaked romp. The heart of the film lies in the simple thought that good is mightier than evil.

However, the elaborate battle-scene climax makes the film a spectacular watch nonetheless. Very rarely has an Indian film managed to achieve this feat. The casting is terrific. Ramya Krishnan in her short but substantial role is flawless as the feisty Raajmata. Tamannaah does the action bit well. Prabhas and Rana Daggubati are outstanding. They hugely contribute to making this routine good vs bad film a visual extravaganza...entertainment guaranteed. The scene which sees Shiva singlehandedly erecting a giant gold statue of Bhallala Deva is jawdroppingly iconic. Take a bow S.S. Rajamouli.

[balaajee]

Kannan ‏@TFU_Kannan 3h3 hours ago
#Baahubali: Sabu Cyril's amazing art work & Srinivas Mohan's brilliant VFX deserve special mention. Don't miss it in big #DolbyAtmos screen!