மனதைக் கவரும் மதுர கானங்கள் - பாகம் 4

[uvausan]

The last six hours of Dr APJ Kalam narrated by Mr. SRIJAN PAL SINGH who was with him till he breathed his last. It radiates the late President's fine qualities as a great human being.

---------------------------

What I will be remembered for.. my memory of the last day with the great Kalam sir...

It has been eight hours since we last talked – sleep eludes me and memories keep flushing down, sometimes as tears. Our day, 27th July, began at 12 noon, when we took our seats in the flight to Guhawati. Dr. Kalam was 1A and I was IC. He was wearing a dark colored “Kalam suit”, and I started off complimenting, “Nice color!” Little did I know this was going to be the last color I will see on him.

Long, 2.5 hours of flying in the monsoon weather. I hate turbulence, and he had mastered over them. Whenever he would see me go cold in shaking plane, he would just pull down the window pane and saw, “Now you don’t see any fear!”.

That was followed by another 2.5 hours of car drive to IIM Shillong. For these two legged trip of five hours we talked, discussed and debated. These were amongsthundreds of the long flights and longer drives we have been together over the last six years.

As each of them, this was as special too. Three incidents/discussions in particular will be “lasting memories of our last trip”.

First, Dr. Kalam was absolutely worried about the attacks in Punjab. The loss of innocent lives left him filledwith sorrow. The topic of lecture at IIM Shillong was Creating a Livable Planet Earth. He related the incident to the topic and said, “it seems the man made forces are as big a threat to the livability of earth as pollution”. We discussed on how, if this trend of violence, pollution and reckless human action continues we will forced to leave earth. “Thirty years, at this rate, maybe”, he said. “You guys must do something about it… it is going to be your future world”

Our second discussion was more national. For the past two days, Dr. Kalam was worried that time and again Parliament, the supreme institution of democracy, was dysfunctional. He said, “I have seen two different governments in my tenure. I have seen more after that. This disruption just keeps happening. It is not right. I really need to find out a way to ensure that the parliament works on developmental politics.” He then asked me to prepare a surprise assignment question for the students at IIM Shillong, which he would give them only at the end of the lecture. He wanted to them to suggest three innovative ways to make the Parliament more productive and vibrant. Then, after a while he returned on it. “But how can ask them to give solutions if I don’t have any myself”. For the next one hour, we thwarted options after options, who come up with his recommendation over the issue. We wanted to include this discussion in our upcoming book, Advantage India.


Third, was an experience from the beauty of his humility. We were in a convoy of 6-7 cars. Dr. Kalam and I were in the second car. Ahead us was an open gypsy with three soldiers in it. Two of them were sitting on either side and one lean guy was standing atop, holding his gun. One hour into the road journey, Dr. Kalam said, “Why is he standing? He will get tired. This is like punishment. Can you ask a wireless message to given that he may sit?” I had to convince him, he has been probably instructed to keep standing for better security. He did not relent. We tried radio messaging, that did not work. For the next 1.5 hours of the journey, he reminded me thrice to see if I can hand signal him to sit down.

Finally, realizing there is little we can do – he told me, “I want to meet him and thank him”. Later, when we landed in IIM Shillong, I went inquiring through security people and got hold of the standing guy. I took him inside and Dr. Kalam greeted him. He shook his hand, said thank you buddy. “Are you tired? Would you like something to eat? I am sorry you had to stand so long because of me”. The young lean guard, draped in black cloth, was surprised at the treatment. He lost words, just said, “Sir, aapkeliye to 6 ghantebhikhaderahenge”.

After this, we went to the lecture hall. He did not want to be late for the lecture. “Students should never be made to wait”, he always said. I quickly set up his mike, briefed on final lecture and took position on the computers. As I pinned his mike, he smiled and said, “Funny guy! Are you doing well?” ‘Funny guy’, when said by Kalam could mean a variety of things, depending on the tone and your own assessment. It could mean, you have done well, you have messed up something, you should listen to him or just that you have been plain naïve or he was just being jovial.

Over six years I had learnt to interpret Funny Guy like the back of my palm. This time it was the last case.
“Funny guy! Are you doing well?” he said. I smiled back, “Yes”. Those were the last words he said. Two minutes into the speech, sitting behind him, I heard a long pause after completing one sentence. I looked at him, he fell down.

We picked him up. As the doctor rushed, we tried whatever we could. I will never forget the look in his three-quarter closed eyes and I held his head with one hand and tried reviving with whatever I could. His hands clenched, curled onto my finger. There was stillness on his face and those wise eyes were motionlessly radiating wisdom. He never said a word. He did not show pain, only purpose was visible.

In five minutes we were in the nearest hospital. In another few minutes the they indicated the missile man had flown away, forever. I touched his feet, one last time. Adieu old friend! Grand mentor! See you in my thoughts and meet in the next birth.

As turned back, a closet of thoughts opened.

Often he would ask me, “You are young, decide what will like to be remembered for?” I kept thinking of new impressive answers, till one day I gave up and resorted to tit-for-tat. I asked him back, “First you tell me, what will you like to be remembered for? President, Scientist, Writer, Missile man, India 2020, Target 3 billion…. What?” I thought I had made the question easier by giving options, but he sprang on me a surprise. “Teacher”, he said.

Then something he said two weeks back when we were discussing about his missile time friends. He said, “Children need to take care of their parents. It is sad that sometimes this is not happening”. He paused and said, “Two things. Elders must also do. Never leave wealth at your deathbed – that leaves a fighting family. Second, one is blessed is one can die working, standing tall without any long drawn ailing. Goodbyes should be short, really short”.

Today, I look back – he took the final journey, teaching, what he always wanted to be remembered doing. And, till his final moment he was standing, working and lecturing. He left us, as a great teacher, standing tall. He leaves the world with nothing accumulated in his account but loads of wishes and love of people. He was a successful, even in his end.

Will miss all the lunches and dinners we had together, will miss all the times you surprised me with your humility and startled me with your curiosity, will miss the lessons of life you taught in action and words, will miss our struggles to race to make into flights, our trips, our long debates. You gave me dreams, you showed me dreams need to be impossible, for anything else is a compromise to my own ability. The man is gone, the mission lives on. Long live Kalam.
Your indebted student,

Srijan Pal Singh

[eehaiupehazij]

காமெடி கலக்கல் ஷாம்பெயின் மது/ரம்/கள் ....!
குறுந்தொடர் பகுதி 2 : நாகேஷ் பரிமாறி மனமும் மதியும் மயங்க வைத்த ஆடல் பாடல் துள்ளிசை விருந்து!

நாகேஷ் ..தமிழ்த் திரையுலகின் நகைச்சுவை மன்னனாக மட்டுமல்லாது குணசித்திர பாத்திரங்களிலும் ஸ்ரீதர், பாலசந்தர்...கண்காணிப்பில்...மிளிர்ந்தவர்!!

ஆரம்ப காலங்களில் ஜெர்ரி லூயியின் தமிழ் நகைச்சுவை முத்திரைப் பிம்பமாகவே வலம் வந்த அவருக்குள் பொதிந்திருந்த அவரது கெச்சலான எலாஸ்டிக் உடல் வாகுக்கேற்ற நடனத்திறமையும் சரியான முறையில் முதலில் புதுமை இயக்குனர் ஸ்ரீதரால் பிள்ளையார் சுழி போடப்பட்டு பாலச்சந்தரால் பட்டை தீட்டப் பட்டு வைரமாக ஒளிர்ந்தது !!

தமிழ்த் திரையுலகின் இனிக்கும் இளமை துள்ளிய நகைச்சுவை இலக்கணமான ஸ்ரீதரின் காதலிக்க நேரமில்லையில் / நடிகர்திலகத்தின் சிவந்த மண்ணில் துள்ளாட்டம் போடும் சச்சுவுடன் நாகேஷின் தள்ளாட்டம் !!





ஜெமினிக்குப் பிறகு பாலச்சந்தரின் தேர்வு நட்சத்திரம் நாகேஷே!! சர்வர் சுந்தரம் (கிருஷ்ணன் பஞ்சு இயக்கம் பாலச்சந்தரின் கதை வசனம்) / எதிர்நீச்சல் / இருகோடுகள் ....நாகேஷின் நடன முறை ஒரு பாடமானது!!

நடனத் தாரகை தாராவுடன் !



தாமரைக் கன்னங்கள் தேன்மலர்க் கிண்ணங்கள் எத்தனை வண்ணங்கள் ....முத்தமாய் சிந்தும்போது!! ஜொலிக்கும் ஜெயந்தியுடன்...



நடிகர்திலகம் இணைவில் .....கலாட்டா கல்யாணம் / எங்கிருந்தோ வந்தாள்...



மூன்றாவது முறையாக சச்சு நாகேஷ் கெமிஸ்ட்ரி

[vasudevan31355]

செந்தில் சார்,

நகைச்சுவைப் பாடல்கள் பட்டை கிளப்புகிறது. இது பற்றி நிறைய சொல்ல வேண்டியுள்ளது. அப்புறம் இன்னொரு சிறு திருத்தம். அந்த நடனத் தாரகை தாரா அல்ல. சில தினங்களுக்கு முன்னால் இது பற்றி எழுதியுள்ளேன். அது சாந்தா. இது பற்றி ஆதிராம் சாரும், நம் ராஜேஷ்ஜியும் கூட தகவல் அளித்திருக்கிறார்கள்.

அருமையான நல்ல நகைச்சுவைப் பாடல்களை நினைவுக்குக் கொண்டு வருகிறீர்கள். இன்னும் அபூர்வமான பாடல்களைத் தருவீர்கள் என்று காத்திருக்கிறேன்.

'ஹலோ மை டார்லிங்' மறுபடி மறுபடி கேட்கத் தூண்டும் பாடல். நீங்கள் எத்தனை முறை போட்டாலும் பார்ப்பேன். நன்றி!

[eehaiupehazij]

நன்றிகள் வாசு சார்
சாந்(தா)(ரா) என்றே வைத்துக் கொள்வோமே!!
இன்னும் இரு கோடுகள் பூவா தலையா அனுபவம் புதுமை ....நான், மூன்றெழுத்து, அதே கண்களில் ரவியுடன்...பொண்ணு மாப்பிளே ஜெய்யுடன்....பல பாடல் காட்சிகளில் (கண் போன போக்கிலே) மக்கள்திலகத்துடன் ...பின்னாளில் நாகேஷ் டான்ஸ் எண்ணுமளவு நளினம் நிறைந்த வளைவு சுளிவுகளை ஒரு தொழில்முறை டான்சர் அளவு அசத்தினார் நாகேஷ் ...பச்சை விளக்கு நடிகர்திலகத்துடன் கேள்வி பிறந்தது.....

கண்முன்னே கொண்டுவரத் தக்க கைவண்ணம் உங்களிடமே !

தமிழ்த்திரை மூவேந்தர்களின் இணைவில்

[madhu]

பொன்னான பாடல்களுக்கு நன்றி வாசுஜி..

மதுர கான அணையின் கட்டமைப்பில் நானும் ஒரு அணிலாக இருப்பதே பெருமையல்லவா ?

அப்துல் கலாம் சாரின் மறைவு என்னை உட்கார வைத்து பழைய பாடல் வரிகளை நினைவுபடுத்தி எழுதிப் பதிய வைத்திருப்பதே அவர் எந்த அளவுக்கு நம்மை எல்லாம் நல்ல முறையில் பாதித்திருக்கிறார் என்பதைப் புரிய வைக்கிறது.

விரைவில் மீண்டு(ம்) வருவேன்..

[kalnayak]

மக்களின் குடியரசுத் தலைவர் டாக்டர் ஏ. பி. ஜே. அப்துல் கலாம் அவர்களின் மறைவு இந்திய தேசத்தின் மாபெரும் இழப்பு. தமிழர் என்பதால் நமக்கு சற்று அதிகமும் கூட. அன்னாரின் மறைவிற்கு எனது கண்ணீர் அஞ்சலியை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். அவரது ஆத்மா சாந்தி அடையட்டும்.

[Russellxor]

அதில்தானே வாழ்கிறேன்...

அதில்தானேன்னு ஆரம்பித்து வாழ்கிறேன்னு முடிக்கும் அந்த குரலில் என்ன மாயமோ?மந்திரசக்தியோ மனதை அப்படியே பிழிந்து விடுகிதே!
வார்தைகளை இழுக்கிற இழுப்புக்குஎன்ன சக்தியோ,மனசு உடம்பு இரண்டையும்
சொல்ல முடியாத உணர்ச்சிக்கு கொண்டு சென்றுவிடுகிறது.மனது என்ன பாரத்தில் இருந்தாலும் இந்தப் பாடல் கேட்கும் சந்தர்ப்பம் நேர்ந்தால்அந்த பாரத்தை மறக்கடிக்கச் செய்து விடும்.அடிமனதை ஊடுருவி அப்படியே உடம்பு முழுவதும் பரவி ஒவ்வொரு செல்லுக்குள்ளும்ஒரு மாற்றம் நிகழ்வதை வார்த்தைகளில் விவரிப்பது கடினம்.ஒரு தடவை கேட்டாலே பல மணி நேரத்திற்கு மனதில் ரீங்காரமிட்டுக்கொண்டே இருக்கும்.

பாடலுக்கு முன் வரும்ஹம்மிங்
தாலாட்டுவது போல் இருக்கும்.
அடுத்து செல்வமே யைஇழுத்தபின் சிறிது நிறுத்தி ஒரே முகம் வரைக்கும் மெல்லிசையில ஆரம்பிக்கும் பாடல் பார்க்கிறேன் என்பதில் ட்ரம்ஸ் பிரயோகித்தலில் வேகம் எடுக்கும்.பாடல் சூப்பர்என்பதை காட்டி விட்ட இடம் அது.நிமிர வைக்கும்இசை யில் எழும் மனதுஅதன்பின் வரும் வரிகளை உச்சரிக்கும் குரல்தான் நம்மை கிறங்கச்செய்கிறது.

செல்வமே ஒரே முகம் பார்க்கிறேன் எப்போதும்
ஒரே குரல் கேட்கிறேன் இப்போதும்
அந்தக் கோடையில் மேகம் வந்தாலும்
இளவானத்தில் தென்றல் வந்தாலும்

மனதை அப்படியே தைத்துவிடும். மேகம்வந்தாலும்.,தென்றல் வந்தாலும்
என்பதில் இசையும் குரலும் செய்யும்மேஜிக் என்ன என்றே தெரியாது.அப்படி ஒரு ஈர்ப்புக்கு உள்ளாவோம்.என்ன என்று தெரியாத இசை எப்படி மயங்க வைக்கும் என்று கேள்வி
வந்தால்
பதில் ;
உணர்வுகளுக்கு உருவம் கொடுக்க முடியுமா?என்பதுதான்.இசையும் கலையும் அது போல்தான்.

உனைத்தானே நினைக்கிறேன்
நெஞ்சுக்கூட்டிலிருந்து மூச்சு வெளிவர தயங்கும்.முச்சு சத்தம் அனுபவிப்பதை தடை செய்யுமோ என்பதால்.

என் ஆசைகள் நெஞ்சினில் நீயே
அதில் ஆயிரம் கனவுகள் நீயே
உணர்ச்சிகள் உச்சியை அடித்து உள்ளங்கால் வரை ஓடும்.கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தும் வார்த்தைகள்,குரலின் பாவம்,இசை.திரையில் பார்க்கும்போது
விஸ்வரூபமாக்கும்.

அதில்தானே வாழ்கிறேன்.
பாமரனையும் மயக்கும்
படித்தவனையும் மயக்கும்
என்ன மாயமோ? மந்திரசக்தியோ?
அந்தக் குரலுக்கு...

நான் பாடும் கீதம் நீ தந்த ராகம்
நீ சொல்லும் பாடம் என் வாழ்வில் வேதம்
நாள்தோறுமேஆதாரமே நீயல்லவோ
நாள் ஆயிரம் ஆராதனை நான் செய்யவோ
ஓஓஓஓஓஓ,.....
நதிமூலம்பார்க்கக்கூடாது.பார்க்கமுடியாது
அதனால் என்ன பெருமை?ஆனால் சேரும் இடம்.?



நடிகர்திலகத்தால் இப்பாடலுக்கு வரம் கிடைத்தது.
ஓங்காரமாய் விளங்கும் நாதம்அதில்
ரீங்காரமே இன்ப கீதம்

[vasudevan31355]

'செல்வமே! ஒரே முகம்... பார்க்கிறேன்... எப்போதும்'

[RAGHAVENDRA]

வாசு சார்
நீங்கள் பாட்டுக்கு (நீங்க பாட்டுக்கு என்ற பேச்சு வழக்கையும் வைத்துக் கொள்ளலாம்) பக்கம் பக்கமாய் எழுதி விடுகிறீர்கள். எங்களுக்கோ பதிலுக்கு ஒரு பாராவாவது எழுத வேண்டும் எனத் தோன்றுகிறது. அதற்கும் இடமில்லாமல் அனைத்து தகவல்களையும் தந்து அசத்தி விடுகிறீர்கள்.

தங்களைப் பாராட்ட எங்களுக்குத் தெரிந்ததெல்லாம் இது தான்.

உங்கள் எழுத்திற்கு நாங்களெல்லாம் அடிமை..

வென்றிடுவேன் எழுத்தால் வென்றிடுவேன் என்று சொல்ல ஆசை தான். ஆனால் நடக்க வேண்டுமே...

தங்களின் அகத்தியர் பாடல் பதிவிற்கு என் உளமார்ந்த பாராட்டுக்கள்.

அது மட்டுமா

செந்தில்வேல் அளித்த கல்யாணமாம் கச்சேரியாம் பாடல் பற்றிய பதிவிற்குத் தாங்கள் அளித்துள்ள பாராட்டுப் பதிவு இருக்கிறதே.. அதைப் போல எழுதவே நாங்கள் இன்னும் கற்க வேண்டும்.

அருமை சார்.

[eehaiupehazij]

மாற்றார் தோட்ட மெல்லிசை மதுரங்கள் : ஜேம்ஸ் பாண்ட் படங்களின் தீமிசையும் டைட்டில் பாடல்களும்!!
பகுதி 20 : தி லிவிங் டேலைட்ஸ் / The Living Daylights (1987) starring Timothy Dalton as James Bond OO7!

ஷான் கானரியும் ரோஜர் மூரும் ஜேம்ஸ் பாண்ட் பாத்திரத்துக்குப் பெருமையும் கீர்த்தியும் பெரும் புகழும் சேர்த்துவிட்டு வயது ஏற்றம் காரணமாக விலகிக் கொண்ட சூழலில் புது ஜேம்ஸ் பாண்ட் நடிகருக்கான தேடுதல் துவங்கியது 1983ல்!

ஜேம்ஸ் பாண்ட் என்றவுடனே அந்த ஆறடி இரண்டங்குல உயரத்தில் விரிந்து பரந்த மார்பு நிறைந்த முடியுடன் கச்சிதமான V shaped உடல்கட்டில் ஆஜானுபாகுவான கோட் சூட் (Tuxedo) தொப்பி கறுப்புக் கண்ணாடி அணிந்து துப்பாக்கி வட்டத்துக்குள் கம்பீரமாக நடை பயின்று டுமீல் என்று குறி தவறாமல் சுட்டு ரத்தம் வழிய வைக்கும் ஷான் கானரியின் முரட்டுத்தனம் வாய்ந்த உருவகப் படுத்தலே உலகம் சுழலும்வரை ரசிகர்கள் மனதில் உறைந்திருக்கும்.

அவரளவு இல்லாவிடினும் ஒரு நல்ல மாற்று ஜேம்ஸ் பாண்டாக நகைச்சுவைக் குழைவில் மின்னினார் ஆறடி ஓரங்குல உயர ரோஜர் மூர் !!

பார் யுவர் ஐஸ் ஒன்லி திரைப்படத்தின் படப்பிடிப்பின் போது அதன் கதாநாயகி கஸாண்ட்ரா தனது கணவரான பியர்ஸ் பிராஸ்னனை ரோஜர்மூருக்கு அறிமுகப் படுத்தினார். சம உயரத்தில் ஷான் கானரியும் ரோஜர்மூரும் சேர்த்து செய்த கலவையாக வந்து நின்ற பியர்ஸ் பராஸ்னனைக் கண்ட ரோஜர்மூரும் தயாரிப்பாளர் புரோக்கோலியும் அசந்து விட்டனர் !!

அப்போதே அடுத்த ரவுண்டுக்கு பியர்ஸை புக்பண்ண சொல்லி விட்டார் பெருந்தன்மையின் சிகரமான ரோஜர்மூர்!

எ வியூ டு எ கில் படத்திற்குப் பிறகு தன்னுடைய உலக குழந்தைகள் நலத் திட்டத்தின் தூதுவராக World Health Organizationல் தன்னை இணைத்துக் கொண்டார்!

ஆனால் விதியின் விளையாட்டு வேறு விதமாக இருந்தது. அந்த சமயத்தில் ரெமிங்க்டன் ஸ்டீல் என்னும் கிட்டத்தட்ட ஜேம்ஸ் பாண்ட் போன்ற கதாபாத்திரத்தில் ஒரு டெலி சீரியலின் கான்ட்ராக்டில் இருந்தார் பியர்ஸ்!!

எனவே எற்கனவே ஒருமுறை லிவ் அண்டு லெட் டை படத்துக்காக ரோஜர்மூருடன் இண்டர்வியூ செய்யப் பட்ட திமோதி டால்டனுக்கு அடித்தது சுக்கிர தசை !! ஒரு சாயலில் கானரியை நினைவு படுத்தினாலும் நடிகர் திலகம் போன்றே நீண்ட கால நாடக மேடை அனுபவம் மிக்க டால்டனால் ஜேம்ஸ் பாண்டுக்கு பழைய முரட்டுத்தனத்தை மீண்டும் கொண்டு வர முடிந்தது .

ஆனாலும் இரண்டு படங்கள் மட்டுமே நடித்தார் ! இரண்டுமே நல்ல விமர்சனங்களை பெற்ற அருமையான விறுவிறுப்பான கதையோட்டம் ஆக்ஷன் இசை என்று ரசிகர்களை கவர்ந்தவை !!

என்ஜாய் தி மியுசிக்!! A-ha singing with John Barry's immortal theme music!!