மிஷ்கின்'s பிசாசு - Dir Bala Production

[balaajee]

லிங்கா படத்தால் பிசாசு ரிலீஸ் நிற்காது!

பாலா தயாரிப்பில் மிஷ்கின் இயக்கத்தில் உருவான படம் ‘ பிசாசு’. இப்படத்தின் ரிலீஸ் வரும் டிசம்பர் 25 என எதிர்பார்க்கப்பட்டது.இந்நிலையில் படக்குழுவினர் படத்தின் ரிலீஸ் தேதியை டிசம்பர் 19ம் தேதி என முடிவுசெய்துள்ளனர். டிசம்பர் 12ல் ‘லிங்கா’ வெளியீடு உறுதி செய்யப்பட்டுள்ள நிலையில் ‘பிசாசு’ ரிலீஸ் எப்படி என சந்தேகம் எழுந்தது.

இதுகுறித்தும் ’லிங்கா’ அலை எந்த வகையிலும் ‘பிசாசு’ படத்தின் ரிலீஸை நிறுத்தாது என படக்குழுவினரிடையில் பேச்சு இருப்பதாக தெரிவித்துள்ளனர்.
டிசம்பர் 12ல் ‘லிங்கா’ படம் ரிலீஸ் ஆகிறது. டிசம்பர் 25ல் ‘மீகாமன்’, ‘கயல்’, ’இசை’ , 'எனக்குள் ஒருவன்', 'வெள்ளக்காரதுரை' ஆகிய படங்கள் வெளியாக உள்ளன.

[mappi]

[balaajee]

coming friday...

[mappi]

coming friday...

Sadly, not for me. OA mari thaan parkanum. I already started liking the shadows & a big bow to the fabulous "Annam Pagizhendhidu".

All best to the team.

[balaajee]

ரி-ப்ளே செய்யத் தூண்டும் 'பிசாசு' பாடலும் காட்சிகளும் - tamil hindu

கண்ணெதிரே பட்டாலும் நொடிநேரம் கூட கவனிக்காமல் கடந்து போய்விடுகிறோம் இம்மனிதர்களை. நகரங்களில் விளிம்பு நிலையில் வாடும் மனிதர்களை நெருங்கிப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது, இந்தப் பாடலின் காட்சிகள்.
இந்தப் பாடலையும், அது படமாக்கப்பட்ட விதத்தையும், மனிதர்களின் இயல்பைக் காட்டும் உத்தியையும் கவனித்தாலே புரிந்துவிடும், இது இயக்குநர் மிஷ்கினின் சினிமா மொழி என்று.
கவிஞர் தமிழச்சி தங்கப்பாண்டியனின் பாடல் வரிகள், தமிழின் எளிய சொற்களுக்கும் மனத்தைக் குத்திக் கிழிக்கும் வல்லமை உண்டு என நிரூபிப்பவை. இளம் இசையமைப்பாளர் ஆரோள், வயலின் மூலம் உள்ளத்தை மருகவைக்கிறது. உத்ராவில் குரல் உருகவைக்கிறது.

பி.சி.ஸ்ரீராமின் மாணவர் வைட் ஆங்கிள் ரவிசங்கரனின் கேமரா, பாடல் வரிகளையும் இசையையும் ஒருங்கிணைத்த வசீகரமான காட்சிக் கவிதைக்கு வித்திட்டுள்ளது.
வயலின் மீட்டும் நாகா, பாடும் அந்தச் சிறுமி, சுரங்கப் பாதையில் உட்கார்ந்திருக்கும் பார்வையற்ற மாற்றுத் திறனாளிகள், பொம்மை விற்கும் நபர், பலூன் மாமா, சோர்வில் துவண்டிருக்கும் 'பர்ஸ்' விற்பனையாளர், பிச்சையிட முன்வரும் மிகச் சிலர்... தன் கண் எதிரே நிறைந்திருக்கும் இவர்கள் எவரையும் கண்டுகொள்ள நேரமின்றி கடக்கும் நகர வாழ்க்கையில் நடக்கும் மக்கள்.

மொத்தத்தில், நிஜமாகவே மிஷ்கின் ஒரு சினிமா 'பிசாசு' என்பதை உறுதி செய்கிறது, 'நதி போகும் கூழாங்கல் பயணம்' எனத் தொடங்கும் இப்பாடல்.

[mappi]

[balaajee]

koffee with dd

[balaajee]

From today

19122014_FE_1912_MN_21_Cni6372.jpg

[balaajee]

Pisasu Review- http://www.indiaglitz.com

Mysskin’s storytelling has always left many in awe; one could say he is the master of making sinister movies. His tryst with experimentation has always left the audience wonderstruck and after YudhamSei, it was evident that Mysskin was here to stay. With Pisasu Mysskin has made strides into the horror genre, getting deep inside to explore the supernatural world. The Ghost: As the movie kick starts, there were whispers all around; The usual Mysskin’s movie is shot through the darkness, extensive camera angles with just showing the actors' feet, a dreamy BGM and some psychotic murders. How about Pisasu? Well, the director creeps into the mind of a ghost, scares us with bits and pieces and then feeds us with the psychology behind the setting in a convincing way. Siddharth (Naga) is an upcoming violinist who comes across an accident, where a young girl dies. The incident leaves a scathing mark on him and he craves to find solace in vain. Mysskin’s magical touch with striking the emotions has always been enigmatic, and through the first few moments he touches the protagonist’s struggle with a loss. As we keep waiting to see the “Pisasu”, a few unpredicted events make Siddharth believe that his house is indeed haunted and as every other Horror movie he hires religious ghost busters, witch crafters to drive the evil spirit off his house. There is a sense of “Where is the story?”, “What does the ghost want? “ A number of questions unanswered through the first half. With that said, in the second half Mysskin switches to his signature thriller mode from horror, and then finishes off in grand style. The lesser you know, the more you are bound to enjoy it. What’s Good?: Mysskin’s love for human emotions and to portray the dark and moody side of it has always been a mystery to tell. To write off Pisasu as a supernatural flick would be a long shot, the movie captures the essence of a horror flick and shifts into an emotional drama without giving us the whim of the transition. In one word, remarkable direction! As any other Mysskin movie, the BGM and camera does wonders to the screenplay, adding rich whipping cream on the top of the story. Arrol is off to a dream debut and the opening song just sweeps our feet off. Ravi’s camera work is stunning, capturing the director’s intention intact. A shot from 40 feet off the ground is just enough to prove the cinematographer’s prowess. To call off Naga as a rookie would be far stretched as the actor looks tailor made for the character of Siddharth. Playing the troubled youngster, he displays the moody emotions spot on. Prayaga has little to offer as the film’s heroine, but does her part amicably. Radha Ravi’s role is an extended cameo and leaves us with a heavy heart. Why, What and how?: There isn’t much to point fingers at in Pisasus, nevertheless: 1. The movie’s crisp editing wraps it up in 114 minutes nevertheless the first half finishes without much impact. 2. A lot of scenes are ripped off from Hollywood movies, to quote one; the bedroom scene from Paranormal activity. 3. Though the script has room for scary moments there isn’t much spine chilling moments. In all Pisasu is an emotional spooky supernatural movie from Mysskin that simply doesn’t try to scare you, but surprises your imagination with unpredictable thrills. Verdict : Mysskin’s tryst with horror paves off Rating: 3/5

[balaajee]

http://www.behindwoods.com

If somebody can emotionally validate the incoming of a ghost, that will be director Mysskin for you. Pisaasu is a horror film as promoted, but with a novel touch. The director once again proves he is gutsy and audacious to encounter the Pisaasu from the very first frame. If the intent of a film is to narrate a story, Pisaasu does it quite well.

Naga as the young violinist not only strokes the strings of the violin eloquently, but also proves his mettle as an actor. Prayaga, the beautiful ghost has very minimal portions in her original self, but sends chills down our spine with a Broadway like makeup when appearing as the ghost. Ravi Roy, the cinematographer has brought in the third eye to Mysskin's uncompromising vision. The shot-divisions, camera movement and the lighting not only set the mood but also deliver the scary movements. GoPro and the trademark low-angle shots of Mysskin dramatize events and compel us to have some undivided attention on the frames. Arrol Corelli’s violins are beautiful with his BGM rendering the right depth to the narration.

This Pisaasu does look ugly, but has a beauty within. Thanks to equally gutsy director like Bala, stories like Pisaasu are coming to the theatres. Pisaasu is not a star-driven film. It doesn't have foot-tapping numbers; it doesn't have force-fit humor; it doesn't have a hero who can dodge bullets. Pisaasu doesn't have glamorous heroines with flashy costumes; it doesn't have a racy screenplay but is elegantly engaging. All the knots and the questions in our mind are untied like a gentle breeze, only at the end, and thats what works for the movie.

Supporting cast, sound design, casting and the predicaments in the story are Pisaasu's lifeline. As with every Mysskin movie, Pisaasu too is technically strong. Though there are Mysskin's usual cliches, his satirical take on life is a delight to watch. Especially the instances where the lead actors are terrified.

Pisaasu is definitely fictional and one leaving the theatre satisfied with the story will depend on how he or she has conceptualized ghosts and to what an extent they are willing to be flexible with what they have conceived in their minds about the supernaturals. The love angle of the story, if at all there was one intended to be, is also pretty weak and unconvincing.

Watch it with patience and open mind, perhaps it might send you back home with a smile.

Verdict: Pisaasu - A slightly different take on ghosts, boldly made!
( 3.0 / 5.0 )