Nadigar Thilagam Sivaji Ganesan Part 14

[Murali Srinivas]

மதுரையில் வரும் வெள்ளி முதல் [டிசம்பர் 5,2014] சென்ட்ரல் திரையரங்கில் அண்ணன் ஒரு கோவில் திரையிடப்படும் விவரத்தை இங்கே பதிவு செய்திருந்தோம். படத்தின் வெளியீட்டை முன்னிட்டு திரையரங்கில் அமைக்கப்பட்டிருக்கும் பானர் மற்றும் வரவேற்பு வளைவு [Welcome Arch]

பானர்



வரவேற்பு வளைவு



சந்தோஷ செய்திகளுடன் மீண்டும் சந்திப்போம்.

அன்புடன்

[Russellisf]

courtesy net

[RAGHAVENDRA]

One of the banners Murali Sir mentioned

[Gopal.s]

(04/07/1958 இல் வெளியாகி 55 ஆண்டுகள் கடந்து விட்ட என்னை மிக கவர்ந்த நடிகர் திலகத்தின் காவியம்)
அன்னையின் ஆணை.

எனக்கு மிக பிடித்த ,என்றுமே என்னை அதிசயிக்க வைக்கும் நடிகர்திலகத்தின் படங்களில் ஒன்று அன்னையின் ஆணை. நடிகர்திலகத்தின் தீவிர ரசிகரும் ,மறைந்த எழுத்தாளரும் ஆன சுஜாதா ,ஒரு திருமணத்தில் நடிகர்திலகத்தை பார்த்த போது தனக்கு பிடித்த படமாக இதை குறிப்பிட்டதை நினைவு கூர்ந்துள்ளார். ஒரு unique &surprise package .நடிகர்திலகம் தன் நடிப்பின் பாணியை சற்றே மேற்கு நோக்கி மாற்ற ஆரம்பித்த படம்.

கச்சிதமான திரைக்கதை ,கூர்மையான இயக்கம் (C .H .நாராயண மூர்த்தி),முரசொலி மாறனின் அளவான, sophistication மிகுந்த (அன்றைய trend லி ருந்து விலகாத)வசனங்கள் என்று அருமையான கூட்டு முயற்சி.

எனக்கு தெரிந்து ஒரு சண்டை காட்சி கூட வைக்காமல் குரூரமான வில்லனை மேலும் குரூரமாக பழி வாங்குதல்,தியாகம் என்ற கூட்டுக்குள் அடையாமல் பழி வாங்கவே மகனை பாடு பட்டு வளர்க்கும் அன்னை, மனசாட்சியை அழுத்தி அன்னையின் ஆணையை சிரமேற்கொண்டு சிறிது கொடூரம் காட்டும் நாயகன் என்று தமிழ் பட cliche க்களை உடைத்தது. இது அந்த பதிபக்தி காலங்களில் பெரிய சாதனை.உள்ளத்தை தொடும் காட்சிகள் உண்டு.ஆனால் அனாவசிய sentiment கிடையாது.

சாம்ராட் அசோகன் நாடகம் எல்லோரும் அறிந்தது. ஆனால் அது ஒன்று மட்டுமே படத்தில் இயக்குனரின் compromise .மற்ற படி எடுத்து கொண்ட subject இல் rocket வேக laser பயணம்.comedy உறுத்தல் கிடையாது. ஒரு Holly wood படத்துக்கு நிகராக தயாரானது.தமிழ் பட ரசிகர்களின் ரசனை அடி மட்டத்தில் இருந்த காலத்தில் ஒரு அந்த நாள்,ஒரு அன்னையின் ஆணை, ஒரு புதிய பறவை, ஒரு தில்லானா மோகனாம்பாள் கொடுக்கும் துணிவு நடிகர்திலகத்தை தவிர யாருக்கும் வராது. படித்த தமிழர்களில் இவ்வளவு கணிப்பொறி மூடர்கள் நிறைந்திருக்கும் இக்காலத்தில்,படிக்காத தமிழ் நாட்டில் 1958 இல் நடிகர்திலகத்தின் guts பற்றி என்ன சொல்ல?

ஆரம்ப கால சிவாஜி-சாவித்திரி ஜோடி (வணங்காமுடி,அன்னையின் ஆணை,காத்தவராயன்) எனக்கு மிக பிடிக்கும்.(1961 க்கு பிறகுதான் தங்கையாகி விட்டாரே!!!)கனவின் மாயா லோகத்திலே எனக்கு மிக பிடித்த duet .மேதை நடனத்தில் ஒரு cue தவறி விட்டு ,அதை re -take வாங்காமல் நடனத்தின் பகுதி போலவே மாற்றி சமாளிப்பார்.பத்து மாதம் சுமந்திருந்து பாடல் படமாக்க பட்ட விதம் ,நடிகர்திலகத்தின் ஆழமான சோகம்!!!அப்பப்பா!!!

இதில் Y .G .M முதல் அனைவராலும் பேச பட்ட அற்புத காட்சியொன்று.(ஒரு ஆங்கில பட inspiration ).தன தந்தையை கணேஷ் தான் (படத்திலும்) ஏதோ செய்து விட்டார் என சந்தேகிக்கும் பிரேமா கோப பட்டு கீறி பனியனை கிழித்து விட, நிதானமாய் wash basin சென்று ரத்த காயங்களை towel ஆல் துடைத்து ,திரும்பி வந்து அந்த towel ஆலேயே சாவித்திரியை அடித்து தன் ஆத்திரத்தை நடிகர்திலகம் வெளிக்காட்டும் விதம்.

பார்த்து முப்பது வருடம் ஆயிற்று. ஆனாலும் பசுமையாக உள்ளத்தில் என்றென்றும்.

[eehaiupehazij]

NT rises back to see his flora !

நடிப்புச் சூரியனின் ஒளியால் வளம் கண்டு பூத்துக் குலுங்கி நடிப்பு நறுமணம் பரப்பிய பசுமைப் பூந்தோட்டங்கள் ! நடிப்புத் தெய்வத்தின் வழிபாட்டுக்கு உகந்த நடிப்பு மலர்கள் !! மலர் மாலைகள்!!!

கதாநாயகரின் கதாநாயகியர்

(ரோஜா) மலர் மாலை 1 நாட்டியப் பேரொளி பத்மினி

நடிகர்திலகத்தின் தலைமை கதாநாயகி நாட்டியப்பேரொளி 'பப்பிம்மா' பத்மினி. மாசுமருவற்ற வதனத்திற்கு சொந்தக்காரர். நடனத்திற்கு புகழ்பெற்ற திருவிதாங்கூர் சகோதரிகளில் நடுவலர். நடிகர்திலகத்தின் புயல் போன்ற ஆரம்ப காலம் தொட்டு இறுதிவரை அதிக படங்களில் ஜோடிசேர்ந்து (30க்கும் மேல்) இணைவான இசைவான நடிப்பின் மூலம் அவருக்குப் பெருமை சேர்த்தவர். உத்தம புத்திரன், புதையல், தூக்குதூக்கி, தில்லானா மோகனாம்பாள், வியட்நாம் வீடு, இருமலர்கள் நடிகர்திலகத்துடன் ஈடுகொடுத்து நடிப்பால் பெருமை சேர்த்திட்ட வெற்றிப்படங்கள். தனிப்பட்டமுறையில் மங்கையர் திலகம், வஞ்சிக்கோட்டை வாலிபன், சித்தி, பூவே பூச்சூட வா.....பெயர் சொல்லும் படங்கள். நடிகர்திலகத்தைப் பெருமைப் படுத்தியவருக்கு எமது வந்தனம்! நன்றிகள்!

வயது முதிர்ந்த தம்பதியர் பிள்ளைகளால் ஒதுக்கப்படும்போது ஆதரவற்ற நிலையில் படும் வேதனைகளை நடிப்புச்சூரியனுடன் இசைந்து நாட்டியப்பேரொளி வெளிப்படுத்தும் விதம்.....படமல்ல....பாடம்!



நடிகர்திலகத்துடன் இணைந்த இசை நாட்டிய முத்திரைப் படம் என்றும் நம் சிந்தனையை விட்டு நீங்கிடாத தில்லானா மோகனாம்பாள் !



இரு மலர்கள் (ரோஜா மலர் பத்மினி மல்லிகை மலர் (சூடியிருக்கும்) விஜயா) பூஜித்த நடிப்புத் தெய்வம்



More about Padmini....

Padmini (12 June 1932 – 24 September 2006) was an Indian actress and trained Bharathanatyam dancer who acted in over 250 Indian films. She acted in the Tamil, Telugu, Malayalam and Hindi language films. Padmini, with her elder sister Lalitha and her younger sister Ragini, were called the "Travancore sisters”

At the age of 14, Padmini was cast as the dancer in the Hindi film Kalpana (1948), launching her career. Ezhai Padum Padu released in 1950 was her first film in Tamil

Padmini starred with several of the most well-known actors in Indian film, including Sivaji Ganesan, Gemini Ganesan, N. T. Rama Rao, Raj Kapoor, Shammi Kapoor, Sathyan, Prem Nazir, Rajkumar, S. S. Rajendran and M. G. Ramachandran.

She appeared with Sivaji Ganesan in more than 30 films. Her association with Sivaji Ganesan started with Panam in 1952. Some of her noted Tamil films include Thanga Padhumai, Anbu, Kaattu Roja, Thillana Mohanambal, Vietnam Veedu, Edhir Paradhathu, Mangayar Thilakam and Poove Poochudava.

Her most famous was Thillana Mohanambal, a Tamil film, where she plays a dancer competing against a musician(Sivaji Ganesan ) to see whose skills are better.

Padmini was well known for her professional rivalry with actress Vyjayanthimala, the successful dancer-actress. They performed a dance number in the Tamil film Vanjikottai Valiban starring Gemini Ganesan; the well known song was "Kannum Kannum Kalanthu" which was sung by P. Leela and Jikki. In the song they were pitted against each other. Due to their professional rivalry the song has a cult following since the film was released; the popularity of the song surpassed the popularity of the film

Padmini died of a heart attack at the Chennai Apollo Hospital on 24 September 2006.

(Courtesy : Wikipedia and You Tube.)

Ending with the 'Signature' song sequence for Padmini (as well as Vaijayanthimaala !)

NT returns to get adorned by the Jasmine Garland (மன்னனே மயங்கும் பொன்னான மல்லிகை மலர்) K.R. Vijaya!

[Russellxss]

அண்ணன் சிவாஜி ஒரு கோயில் திரைப்படத்திற்கு சிவாஜி பக்தர்கள் வைக்கும் பேனர்கள்.




எவரும் எட்டாத அதிசியம் சிவாஜி புகழ் காப்போம்.

[sss]

Article from indya.com written by s.shiva kumar

There is a lump in your throat as you watch him lying in state, cocooned by a transparent coffin. He looks like he is taking a nap between shots. There is the same calm on his visage that he had before the director shouted "action"!
V C Ganesan, rechristened Sivaji Ganesan by his ideological idol, Periyar, was the best actor I have had the pleasure of watching on celluloid. That is thanks to his biggest fan, Kamal Hassan.

I discovered Sivaji because I had the temerity to suggest that Sivaji overdid everything. Kamal suggested that I watch Sivaji's earlier films and then talk to him. I reluctantly did. "How do you define overacting?" thundered Kamal. "If there is a death in the family, several people react in various ways."

So I bought a VCR and borrowed scratchy prints of Sivaji starrers from a library whose owner was a diehard fan himself. Being a Kamal admirer, I had preconceived notions. It took some time and films like Utthama Puthran, Deiva Magan and Shabash Meena, not to mention the innumerable mythological and historical costume dramas for me to agree with his understudy. I also realised how many nuances Kamal had imbibed from the great actor. "If any South Indian actor denies he has not been influenced by Sivaji he's a damn liar," Kamal had said.

Shivaji was the most well equipped actor of his generation. Not in the contemporary sense, which would mean bulging biceps, learning karate and dance. There was a commitment that was reflected in his performances. He had an inexhaustible repertoire. He could play a bumbling village idiot with as much aplomb as an aristocrat or a king in a historical. "There was something about his performances that reminded me of Russian ballet," says Kamal.

Kamal was confounded by another aspect. "Actors of my generation have Sivaji and Brando to look upto for inspiration but I wonder who inspired this man." When Kamal asked Sivaji this question, the thespian did not have an answer.

Sivaji is quoted as saying that had he been in Hindi cinema, he would have won the National award. That is a bitter actor speaking, incredulous at the fact that none of his innumerable performances have fetched him National recognition. The fact is that if he had migrated, he would not have got the meaty roles befitting his talent. The National Awards lost its sanctity the day it was awarded to MGR. Anyway, Sivaji was always a better actor than a politician.

It was in the seventies that Sivaji's performances started deteriorating. Fighting a losing battle with obesity but still insisting on playing college student, Sivaji resorted to donning weird wigs and wearing multi-hued costumes. The subtlety was disappearing, replaced by unnecessary facial contortions. It took a director of Bharathiraja's calibre to bring back the actor's natural abilities in Muthal Maryadhai.

The thespian's last great performance was in his disciple, Kamal's Thevar Magan. Kamal did not direct the film, but wrote one of the finest screenplays ever. If you have watched the film, you will notice that till the great actor dies on screen, Kamal stays in the shadows. The few scenes where the two greats interact are a treat and a lesson in timing. The thespian did get a special mention from the jury deciding the National awards for his performance, but it was more like adding insult to injury.

Sivaji was considered a faultless actor because he was never at a loss of expression. He could play an emotional scene with as much ease as a comic one. His sense of timing and elucidation of the spoken word was a treat and he never had to shove his hands into his pocket not knowing what to do with them.



My only tryst with the actor was when Kokila Mohan introduced us on the sets of Garuda Sowkyama, a remake of Godfather. I was surprised when he mentioned that he had read my interview with Kamal in Frontline. Just as we were getting to know each other, Baby Shalini (now actor Ajith's wife) jumped on his lap tried to tickle him, but never found his ribs. The great actor was flabbergasted when he asked Shalini why she didn't smile and the kid, with a poker face asked, "Do you want a natural smile or a filmi one?" Sivaji raised his eyebrows, looked at me and nodded as if to say, "You better watch out for her."

The actor is dead with his wish to play Periyar unfulfilled, but his outstanding performances will have to be shown to aspiring actors in film institutes. His name will be used as a synonym for acting in the thesaurus of world cinema.

[Georgeqlj]

View Album, http://s1055.photobucket.com/user/senthilvel45/library/

[Russellxss]

அண்ணன் சிவாஜி ஒரு கோயில் திரைப்படத்திற்கு சிவாஜி பக்தர்கள் வைக்கும் பேனர்கள்.

எவரும் எட்டாத அதிசியம் சிவாஜி புகழ் காப்போம்.

[Russellxss]

அண்ணன் சிவாஜி ஒரு கோயில் திரைப்படத்திற்கு சிவாஜி பக்தர்கள் வைக்கும் பேனர்கள்.



எவரும் எட்டாத அதிசியம் சிவாஜி புகழ் காப்போம்.